Lezersrecensie
Wie is het liegbeest?
Jochem Nijhoff zal samen met vier jaargenoten van het Utrechts studentenkorps het vijfde lustrum vieren in zijn buitenhuis op de Veluwe. Een feest met zijn vrienden en veel drank waar herinneringen aan hun studententijd worden opgehaald. Voor dit weekend is Jochem op zoek naar een betrouwbare poetsvrouw die haar mond weet te houden en vindt die, met behulp van zijn secretaresse Roos, in Hannah.
In de week voorafgaand aan het lustrum komt één van de corpsleden onder verdachte omstandigheden om het leven, ondanks de dood van hun vriend gaat het weekend wel door.
De titel past goed bij het boek, het hele verhaal is gebaseerd op leugens maar wie is nou het liegbeest?
De kleuren van de cover zijn zacht, de combinatie met de titel en de uitgesproken groene kleur waarmee ook de rug van het boek is bedekt maakt het mysterieus en spannend.
De personages worden goed uitgewerkt. De autoritaire Jochem die samen met Jan Dirk het meest denigrerend is naar zowel hun vrienden als Hannah, heeft een zwak voor Roos.
Hannah is gereserveerd en stijfjes in tegenstelling tot de extraverte Roos die menigmaal met haar doortastendheid, in beider belang, redding biedt in lastige situaties.
De proloog is meteen spannend, een goed begin waardoor je meteen wil weten hoe het verdergaat.
Het frequent wisselend perspectief is niet verwarrend omdat het telkens wordt voorafgegaan door een asterisk die de vrij lange hoofdstukken duidelijk en mooi opdeelt. Het verhaal wordt zo mooi opgebouwd en stukje bij beetje kom je meer over de personen te weten. De leugens worden langzaam ontrafeld, het blijft spannend tot het eind waar ook pas de titel van het boek op zijn plaats valt.
In de week voorafgaand aan het lustrum komt één van de corpsleden onder verdachte omstandigheden om het leven, ondanks de dood van hun vriend gaat het weekend wel door.
De titel past goed bij het boek, het hele verhaal is gebaseerd op leugens maar wie is nou het liegbeest?
De kleuren van de cover zijn zacht, de combinatie met de titel en de uitgesproken groene kleur waarmee ook de rug van het boek is bedekt maakt het mysterieus en spannend.
De personages worden goed uitgewerkt. De autoritaire Jochem die samen met Jan Dirk het meest denigrerend is naar zowel hun vrienden als Hannah, heeft een zwak voor Roos.
Hannah is gereserveerd en stijfjes in tegenstelling tot de extraverte Roos die menigmaal met haar doortastendheid, in beider belang, redding biedt in lastige situaties.
De proloog is meteen spannend, een goed begin waardoor je meteen wil weten hoe het verdergaat.
Het frequent wisselend perspectief is niet verwarrend omdat het telkens wordt voorafgegaan door een asterisk die de vrij lange hoofdstukken duidelijk en mooi opdeelt. Het verhaal wordt zo mooi opgebouwd en stukje bij beetje kom je meer over de personen te weten. De leugens worden langzaam ontrafeld, het blijft spannend tot het eind waar ook pas de titel van het boek op zijn plaats valt.
1
Reageer op deze recensie