Rauw en vol emotie geschreven. Respect!

Gelukkig hebben we de foto's nog van Marcel Langedijk is een boek wat echt binnenkomt. Heb regelmatig een traantje weggepinkt. Niet alleen mensen met een lichamelijk uitzichtloos lijden, kunnen euthanasie overwegen, maar ook mensen met een psychisch uitzichtloos lijden. Dit is het geval bij Mark (het broertje van de schrijver). Door zijn psychische problemen (depressies, angststoornissen) grijpt hij naar de fles. Dit maakt hem uiteindelijk tot een alcoholist. Hoe hij de drank op het laatst vervloekt, maar zijn lichaam het gewoon nodig heeft, is heel heftig! Het is rauw, en vol emotie geschreven. Respect!