Genadeloze wereld

Eva trekt zich het lot aan van een man die in haar tuin verschijnt. Dat wil zeggen: het vermoeden van zijn lot. Ze weet niks van hem, maar Eva bedenkt zijn leven. Carrasco laat zijn verteller de biografie van Leva bedenken. Een verdubbeling die je als lezer even door moeten hebben.

Leva zou bij de oorlog betrokken zijn geweest, zijn gemarteld, zijn gezin hebben verloren. De man zelf zwijgt de hele roman. Als hij wat zegt, is het Eva die verzint hem te horen.

De oorlogsgruwelen zijn heftig. Eva stelt zich het onvoorstelbare voor.
Eva neemt de man in bescherming door hem te laten blijven. De man helpt haar onbewust met haar verdriet. Het verliezen van haar zoon in de oorlog.

Tegen het eind schakelt Carrasco kort over naar de jij-vorm en im het laatste en korte hoofdstuk lijkt dan eindelijk Leva aan het woord.