Verbintenissen

Tussen twee meisjes ontstaat een bijzondere, ongemakkelijke maar wel zeer hartstochtelijke vriendschap.
Ara met haar lengte en omvang en met haar woordblindheid symboliseert het lichaam, dat de kleine, magere Kit met haar passie voor woorden en gedachten juist zo veel mogelijk probeert te ontkennen. De vriendinnen vullen elkaar aan, zij het op een bedrieglijke manier. In feite dekken zij elkaars tekorten toe, die zij via verslavingen (eten bij de een, drinken bij de ander) vergeefs op eigen kracht proberen te compenseren. Bovendien blijkt dat de vriendschap altijd heeft berust op een subtiel machtspel van aantrekken en afstoten.
Aan het eind wordt dit allemaal, nadat Kits ogen zijn geopend, via een stukgelopen liefdesverhouding met een man, verwoord in een brief.

In Kit is Connie Palmen te herkennen en in dit boek haar ontdekking een schrijfster te (willen) zijn.

Met prachtig omdenken en kwetsbare openbaringen ontroert Palmen.

"Ze zei dat het lichaam ook zo in elkaar stak, dat het symmetrisch was en je alles aan de rechterkant kon vinden wat je ook aan de linkerkant bezat. "Waar is dan je andere hart?" Vroeg ik."

"In de pedagogiek boeken wordt me te veel gehamerd op het belang van de liefde voor het kind. Er staat nooit eens dat het omgekeerde net zo belangrijk is of misschien nog wel belangrijker, dat die immense, onvoorwaardelijke en machteloze liefde die dat kind in pacht heeft voor de ouders, dat die ook opgemerkt, erkend en ontvangen moet worden."