Mwah: 'De edele kunst van not giving a fuck'

Yes, eindelijk een boek die je leert om schijt te hebben aan de wereld. Of toch niet? In ‘de edele kunst van not giving a fuck’ leert Mark Manson ons omgaan met tekortkomingen en tegenslagen in het leven, zodat we niet meer wegrennen van onze angsten, fouten en onzekerheden. Zo vertelt de samenvatting op de achterkant. Eigenlijk verteld hij je in het boek dat je echt niet zo speciaal bent als dat je denkt dat je bent, je verantwoordelijkheid moet nemen voor je eigen gevoelens en daden en je op zoek moet gaan naar de juiste innerlijke kernwaarden en ga daar naar moet gaan handelen. Laat je onderweg niet afleiden door al het materialisme om ons heen.

Na 110 pagina’s (de helft van het boek) te hebben gelezen heb ik nog steeds niet helemaal door wat Mark mij nou precies probeert te vertellen. Het eerste hoofdstuk zit vol met de ‘fucks’ die je verwacht te krijgen bij aanschaf van het boek maar de fucks blijven ook bij dat hoofdstuk, ze komen nauwelijks voor in de rest van de hoofstukken. Naar mate de hoofdstukken vorderen heeft hij goede punten over hoe we minder fucks zouden kunnen geven maar hij is in de eerste hoofdstukken erg bezig met het "grappig zijn en het luchtig houden" van het onderwerp.
Vanaf hoofstuk vijf komt er diepgang in het boek en komen de persoonlijke anekdotes omhoog die je helpen zijn standpunten te begrijpen. Mark is duidelijk een overthinker en gaat in mijn ogen soms iets te diep, ik moet vaak even terugbladeren naar de titel van het hoofdstuk om te herinneren waar het hoofdstuk over gaat, hij dwaalt makkelijk af van de kern. Toch weet hij aan het eind van de hoofdstukken de uiteindelijke boodschap duidelijk te omschrijven en komt de boodschap door die tegendraadse aanpak van hem misschien nog wel veel beter over dan elk ander zelfhulpboek die er is.

Richting het einde begint het boek langzaamaan toch ook wel op een zelfhulpboek te lijken. Hij geeft goede hersenkrakers en laat je nadenken jouw eigen aanpak op het leven. Het laatste hoofdstuk vind ik ook tevens het beste hoofdstuk, het enige hoofdstuk wat gestroomlijnt loopt en waar in het hele verhaal een boodschap zit zonder dat er afgedwaald wordt.

De boodschap die de inhoud van het boek geeft is echter wel anders dan de titel en de samenvatting op de achterkant doet vermoeden. Ben je op zoek naar een boek wat je helpt schijt te krijgen, dan is dit boek niet het boek wat je zou moeten kiezen.

De vertaling laat hier en daar wat te wensen over. Mocht je twijfelen het boek in het Engels of in het Nederlands te willen lezen, dan zou ik het orginele boek adviseren.