The drugs don't work...

Titel: Nirwana
Auteur: Terrence Lauerhohn
Uitgeverij: Ambicilious
172 pagina's

Een nieuwe tijd
Een nieuw getto
Een nieuwe drug
Een verslaafde
Een vermiste dochter
Een vader op zoek

Vanaf de eerste bladzijde val je in een verhaal waardoor je meteen de rillingen over je rug voelt lopen. Je komt terecht in een wereld die hard en meedogenloos is. Dara, de dochter van Simon, is in de handen gevallen van het, in het begin, wondermooie middel Nirwana. Al gauw blijkt het een verslaving te zijn waarbij de grens snel bereikt wordt.

'De drug was als een onbreekbare ketting die om haar nek lag. Die ze zelf had omgedaan, en gesloten met een slot waarvan zij de sleutel had weggegooid'.


Simon gaat koste wat kost op zoek naar zijn dochter. Hiervoor moet hij zich gaan verplaatsten in een wereld die Het Laatste Arrondissement genoemd wordt. Het getto waarin corruptie, prostitutie en drugs de normale gang van zaken zijn. Is er nog hoop dat hij zijn dochter kan redden in deze brute wereld? Of wordt ook hij meegetrokken in deze getto?

Het verhaal is schrijnend, oneerbiedig en met regelmaat surrealistisch, en toch weet je dat er een kans bestaat dat er mensen in zo’n soort van getto terecht kunnen komen zoals door Terrence in dit boek wordt neergezet. De schrijfstijl is grimmig en direct maar ondanks dat toch prettig om te lezen. Het plot overrompelt je totaal en je slaat beduusd het boek dicht.

Terrence Lauerhohn is een schrijver die je op allerlei manieren verrast, niet alleen op de manier hoe hij zijn woorden kiest. Ook varieert hij zijn onderwerpen en genre op zodanige wijze dat je steeds weer benieuwd bent waar zijn volgende boek over gaat.
Dus ook nu kijk ik weer uit naar zijn volgende verhaal dat ‘Zondering’ gaat heten.

Plot: 5
Spanning: 4
Leesplezier: 4,5
Originaliteit : 4
Psychologie: 4
Schrijfstijl: 5

Ik geef ‘Nirwana’ 4,5 sterren