Recensie Sneeuw

Mijn eerste boek van Pamuk. Ka, een politieke banneling komt na 12 jaar terug in Istanbul. Na een aantal dagen vertrekt hij naar Kars om daar een artikel te schrijven over de zelfmoord van meisjes die hun hoofddoek weigeren af te doen en de verkiezingen. Hij wordt verliefd op Ipek. Er komen allerlei politieke ontwikkelingen, er vindt tijdens een theatervoorstelling een coup plaats en het ene drama volgt het andere op. De theatervoorstellingen zijn bizar. Mooi beschreven is het geluksgevoel van Ka op het hoogtepunt van zijn liefde voor Ipek, de sneeuw, de stilte. Een onverwacht einde. Ik heb me erdoor heen moeten worstelen. Het verhaal sprak me niet aan, ik vond het een politiek geladen boek. Turkije zoekend naar haar identiteit.
De inwoners van Kars vinden dat het Westen neerkijkt op de Turken.Veel ironie in het boek maar het verhaal is nogal langdradig. Pamuk gebruikt wel weer prachtige zinnen die heel beeldend zijn. Ik vind het daarom moeilijk een beoordeling te geven. Zijn schrijfstijl vind ik mooi maar de inhoud van het boek boeide me niet. 3 duimpjes voor het verhaal maar voor de schrijfstijl 5 dus kom ik op 4 uit.