Spannend...tot het einde

Enkele jeugdvrienden gaan kamperen in het bos. Het jongere zusje van één van de meisjes mag ook mee, ze is wel blij maar toch voelt ze zich wat onwennig in de vriendenkring van haar zus. De volgende morgen is Aurora verdwenen.
30 jaar later kampeert een doktersgezin in hetzelfde bos; de dochter vindt een lijk en het wordt al snel duidelijk dat het gaat om Aurora.
De auteur vertelt met een goed opgebouwde verhaalstijl wat er zo lang geleden is gebeurd. De hoofdstukken worden wisselend verteld in het heden en in het verleden. Er wordt verteld vanuit het standpunt van Aurora in het verleden wat het boek boeiend maakt. Uiteindelijk worden in de flashbacks ook andere personnages aan het woord gelaten. Het boek wordt de hele tijd verteld in de derde persoonsvorm wat een goed inzicht geeft over de feiten en de gebeurtenissen en tegelijk een inkijk geeft in de gedachtengang van de personnages.
Telkens wordt een nieuw item aangekaart, soms in het verleden, soms in het heden; iets later valt dit stukje nieuwe informatie op zijn plaats in de puzzel van het onderzoek. Zo kom je geleidelijk aan tot de oplossing van het mysterie rond de verdwijning.
De vrienden worden elk op hun beurt ondervraagd en zo leer je beetje bij beetje hun karakter wat beter kennen. Ook de inspecteurs worden goed omschreven. Je leeft mee met alle personnages. De spanning wordt zo ook wel goed opgedreven en de mogelijkheden tot een verdenking en een uiteindelijke oplossing zijn groot. Als lezer krijg je dus veel stof tot nadenken. Zowel in de beschrijvingen over het heden als deze die handelen over het verleden.
Het is een spannend boek. De spanning wordt beetje bij beetje opgebouwd rond het verloop van het onderzoek met ophelderende flashbacks over de gebeurtenis zelf.