Spanning zonder ‘thrill’

Virginia Cleo Andrews groeide op in Portsmouth, Virginia. Ze was als kind al dol op boeken. Door een ongelukkige val op haar vijftiende en een mislukte operatie werd zij afhankelijk van een rolstoel. Haar grote droom: op het toneel staan, kon, mede door het feit dat ze ook nog eens artritis kreeg, niet in vervulling gaan. Zij begon met schrijven en meteen na het verschijnen van haar eerste roman Bloemen op zolder kwamen de geruchten over een ongelukkige jeugd op gang. Omdat ze er zelf altijd geheimzinnig over deed en dit thema in meerdere boeken terugkomt, blijven deze geruchten in stand. Haar fantasie bleek een goudmijn en mensen werden geraakt door haar rake stijl van schrijven. Virginia Andrews is een internationaal fenomeen. In Nederland en België zijn er al 1 miljoen boeken verkocht. Ze brak door met Bloemen op Zolder, waar wereldwijd 82 miljoen exemplaren van zijn verkocht. Ze werd ooit gekozen tot ‘Vakvrouw van het jaar’ en in 1986 versloeg ze Stephen King toen ze werd uitgeroepen tot ‘Bestverkopende auteur van populaire horror’.
Na haar overlijden besloot de familie samen te werken met een ghostwriter die ze toegang gaven tot onvoltooide manuscripten. Sinds de ‘Casteel-serie’ komen de boeken van de hand van deze ghostwriter, maar doordat de stijl van Virginia Andrews zorgvuldig behouden blijft, blijven de verhalen ongekend populair. Zo ook haar nieuwste boek Geheim op zolder.
Zipporah verhuist met haar ouders en broer naar het Doralhuis even buiten Sandburg. Ze raakt bevriend met Karen, die met haar moeder en stiefvader in het dorp woont. Ze delen al hun geheimen en dromen op de zolder van Doralhuis en zijn onafscheidelijk. Op een dag vindt Karen’s moeder haar man, neergestoken in Karen’s slaapkamer, terwijl Karen spoorloos is verdwenen. Het blijkt dat Karen zich verstopt heeft op de zolder van Doralhuis. Zipporah helpt Karen, ondanks dat het haar heel veel moeite kost om haar verblijf op de zolder voor de buitenwereld verborgen te houden. Tot op een dag het onvermijdelijke toch gebeurt…
Geheimen op zolder is een typisch Virginia Andrews boek. Ondanks het feit dat een ghost-writer het werk van Virginia Andrews heeft voortgezet, hebben de boeken onmiskenbaar haar ‘hand’. In Geheimen op zolder komen alle aspecten aan bod: vriendschap, liefde, familiebanden, jaloezie, haat, angst, verdriet, toekomstplannen die worden gemaakt, dromen die gedroomd worden en dit alles in een goed perspectief en in de juiste proporties.
Karen en Zipporah zijn hét voorbeeld voor hun leeftijdsgenootjes; zij beleven alles en dromen over alles wat er in het échte leven gebeurt. Alleen gaat Virginia Andrews met betrekking tot sommige gebeurtenissen een stapje verder en laat beide meisjes ook kennismaken met de donkere kanten van het leven en dan blijkt dat zij nog niet goed weten hoe hiermee om te gaan. Hun strijd tegen het onrecht gaat één stap te ver en dan zijn de problemen niet meer te overzien.

Geheimen op zolder is in een boeiende en aandachtvasthoudende manier geschreven. Je ziet als het ware deze levensfases van de 2 meisjes als een film aan je voorbijtrekken. De aandacht verslapt zelden of nooit en de afloop van het verhaal is, hoewel grotendeels voorspelbaar, tóch geen domper.
Het karakter van Karen is dusdanig beschreven dat je niet goed weet wat er nu waar gebeurd is en wat er gefantaseerd/bedacht is en dat geeft het verhaal een beetje een ondoordringbaar, maar zeker ook een spannend tintje.
Zipporah wordt door Karen totaal meegezogen in het geheel en zij is zó loyaal en goedmoedig dat zij, ondanks haar bezwaren, tóch elke keer weer aan de fantasieën van Karen toegeeft met, ook voor haar, alle gevolgen van dien. Zipporah levert hierdoor een innerlijke strijd. Het is een strijd waarin zij heen en weer geslingerd wordt tussen eerlijkheid en leugens én tussen haar vriendschap voor Karen en de loyaliteit ten opzichte van haar ouders en haar broer. Maar aan het einde krijgt haar ware aard en haar eerlijkheid tóch de bovenhand.
Is Geheimen op zolder een thriller? Nee, niet direct. Er worden weliswaar tal van criminele en geheimzinnige elementen opgevoerd, maar die zijn ingebed in de vorm van een damesroman vol soapachtige trekjes. Dus, zeer spannend, zonder de ‘thrills’ van een thriller.
Aan de ene kant ben ik benieuwd naar het vervolg (Geheimen in het duister), maar aan de andere kant ben ik benieuwd of Virginia Andrews haar sterke eerste verhaal in deze serie ook in het tweede boek op een dusdanig knappe manier weet voort te zetten.
We zullen het vol spanning moeten afwachten….