Lezersrecensie
Ouwens heeft het talent om lezers van hun stoel af te blazen
Liz Ouwens is schrijvende leerkracht van thrillers en feelgood. Ze schreef eerder Wie zwijgt en Campinggasten. Ik schreef eerder over haar boeken:
“Dit verhaal valt op door de diversiteit aan personages, de vooroordelen die bekrachtigd of ontkracht worden.”
In Badgasten wordt er kennis gemaakt met Rosie die als rechercheur in Limburg terugkeert naar de plek waar ze opgroeide. Met deze reis komen ook de herinneringen die ze aan die tijd heeft ook in alle hevigheid terug. Daarnaast heeft ze als rechercheur gevaarlijke vijanden gemaakt die zich niet door tralies laten tegenhouden. Dan verdwijnt haar vader, Zit de oplossing van de verdwijning van haar vader in het heden of het verleden.
Dit is een zomerse thriller waarin de lezer heen en weer wordt meegenomen naar verhalen in heden en verleden om dan op het eind op een ludieke manier verrast te worden.
Dat leest heel erg prettig en dat komt doordat Ouwens bij het verhaal blijft, leuke details deelt die veel lezers nog zullen herkennen uit de jaren tachtig zoals het poedelpermanentje en muziek.
Tijdens het lezen waren er momenten waarop gedacht werd dat dit een deel in een serie was maar als er verder gelezen wordt is al snel duidelijk dat dit het vervolg is van het boek Campinggasten. Het is even geleden dat ik dit boek gelezen heb.
Rosanne is zo’n goed gevonden personage, laat haar niet in de la liggen….
Het ene deel van deze thriller, het verhaal van Helena in de jaren tachtig leest als een feelgood met een spannend randje, hierbij kan spannend op meerdere manieren worden opgevat.
Er is dan stiekem nieuwsgierigheid naar hoe de research plaats heeft gevonden.
Het andere deel, het verhaal van Rosanna of Rosie is snel, past in het hier en nu en de spanning loopt flink op door meerdere ongelukken en aanslagen die plaatsvinden.
Een subtiel zinnetje waar vluchtig overheen gelezen is blijkt dan essentieel te zijn voor de oplossing.
Ouwens heeft het talent om lezers van hun stoel af te blazen. Dit boek werd in een dag gelezen omdat het lezen van de plot even belangrijker is dan koken of andere zaken.
“Dit verhaal valt op door de diversiteit aan personages, de vooroordelen die bekrachtigd of ontkracht worden.”
In Badgasten wordt er kennis gemaakt met Rosie die als rechercheur in Limburg terugkeert naar de plek waar ze opgroeide. Met deze reis komen ook de herinneringen die ze aan die tijd heeft ook in alle hevigheid terug. Daarnaast heeft ze als rechercheur gevaarlijke vijanden gemaakt die zich niet door tralies laten tegenhouden. Dan verdwijnt haar vader, Zit de oplossing van de verdwijning van haar vader in het heden of het verleden.
Dit is een zomerse thriller waarin de lezer heen en weer wordt meegenomen naar verhalen in heden en verleden om dan op het eind op een ludieke manier verrast te worden.
Dat leest heel erg prettig en dat komt doordat Ouwens bij het verhaal blijft, leuke details deelt die veel lezers nog zullen herkennen uit de jaren tachtig zoals het poedelpermanentje en muziek.
Tijdens het lezen waren er momenten waarop gedacht werd dat dit een deel in een serie was maar als er verder gelezen wordt is al snel duidelijk dat dit het vervolg is van het boek Campinggasten. Het is even geleden dat ik dit boek gelezen heb.
Rosanne is zo’n goed gevonden personage, laat haar niet in de la liggen….
Het ene deel van deze thriller, het verhaal van Helena in de jaren tachtig leest als een feelgood met een spannend randje, hierbij kan spannend op meerdere manieren worden opgevat.
Er is dan stiekem nieuwsgierigheid naar hoe de research plaats heeft gevonden.
Het andere deel, het verhaal van Rosanna of Rosie is snel, past in het hier en nu en de spanning loopt flink op door meerdere ongelukken en aanslagen die plaatsvinden.
Een subtiel zinnetje waar vluchtig overheen gelezen is blijkt dan essentieel te zijn voor de oplossing.
Ouwens heeft het talent om lezers van hun stoel af te blazen. Dit boek werd in een dag gelezen omdat het lezen van de plot even belangrijker is dan koken of andere zaken.
1
Reageer op deze recensie