hier is schrijven en lezen voor bedoeld. Heerlijk wegdromen....en dat eind!!!

De cover, met daarop een meisje zoals je je Hester ongeveer kunt voorstellen is erg mooi en spreekt mij erg aan. De proloog was geweldig, er gebeuren vreemde dingen zoals Hester die zoveel kracht heeft om bv een auto om te draaien en haar moeder en zusje te redden en dan het emotionele moment met haar vader. Het is gelijk een goede karakterschets als we Hester, haar moeder en haar zusje 10 jaar later weer ontmoeten. Hester is een eigenwijze tiener die in Nederland woont en moet gaan uitzoeken waar ze volgend jaar wil studeren. Het gaat om vriendjes en feestjes en lang leve de lol als Hester niet zo serieus was en het schuldgevoel rondom de dood van haar vader niet kan loslaten. Dan ontmoet ze letterlijk de jongen van haar dromen en alles lijkt perfect te gaan.
Hester heeft een gave en haar droomjongen ook. Zij vragen zich af waarom ze zo sterk zijn en willen dit uitzoeken. Wat heeft haar vader ermee te maken? Veel vragen die, afgewisseld door tienerperikelen en romantiek, leiden naar een spannend einde.
Ik vond dit een heerlijk boek om te lezen en kijk uit naar het volgende deel . Een hart van glas heeft vele auteurs, schilders, beeldkunstenaars ook geïnspireerd en ik vind het heel mooi hoe Miranda Peters ermee om is gegaan. Zij heeft een heel toegankelijke schrijfstijl. De figuren zouden je buren kunnen zijn (op de bijzondere gaven na, alhoewel?) en de reacties zijn heel natuurlijk. Ik moest erg lachen toen Siem Hester rondleidde in het studentenhuis en had een brok in mijn keel toen Hester onverwacht een foto tegenkwam van haar vader. Dat is mooi om te merken en dat is waarvoor lezen bedoeld is. Om je te verliezen in de wereld waarin het boek zich afspeelt. En dat is goed gelukt.