een bijzondere eerste kennismaking

Ik moest Lila en Elena eerst even leren kennen, ik heb namelijk de eerste 2 delen niet gelezen. Dit boek ontving ik van de wereldbibliotheek en ik vond het een uitdaging om te zien of ik ook in het verhaal kon komen zonder de voorgaande delen gelezen te hebben.
Gelukkig zit er achterin het boek een lijst met personages en een summiere samenvatting van de gebeurtenissen uit de andere twee delen. Daar was ik heel blij mee want het werd een soort van naslagwerkje voor mij.
Het verhaal begint als Nino weer in het leven van de beide vriendinnen opduikt. Dat schept verwarring bij de dames en brengt herinneringen naar boven.
Lila vraagt aan Elena om voor haar zoon te zorgen als haar wat overkomt, Elena zegt dit toe zonder te beseffen dat hierdoor haar leven weer helemaal zal gaan veranderen.
Het is een roman over de bijzondere vriendschap tussen 2 vrouwen, hoe hun achtergrond en hun verleden hun altijd zal blijven beïnvloeden en hoe ze met elkaar verbonden blijven door dit alles of misschien wel ondanks alles.
Je kunt alleen de liefde voor de romans van Ferrante uitleggen aan iemand die haar boeken ook gelezen heeft. Ik heb er geen spijt van, ik heb ervan genoten. Het enige waar ik nu nog spijt van heb is dat ik de andere twee delen nog niet gelezen heb want ondanks dat ik het verhaal niet altijd even goed kon volgen was ik zo geraakt door de mooie schrijfstijl van de auteur, tijdens het lezen voel je je bijna een echte Napolitaanse vrouw. Je voelt mee met de spelers van dit verhaal. Hoe je trots bent op het feit dat je roman een succes wordt en door je oude omgeving niet gewaardeerd wordt, soms zonder het gelezen te hebben. En verdriet als er iemand ziek wordt. Alsof je eigen vriendin ziek wordt, zo voelde het.
Een mooie roman voor lezers die echt willen onderduiken in een bijzonder verhaal, een roerige tijd en de personages niet los willen laten. Dat hoeft ook nog niet, in oktober komt deel 4!