De perfecte moeder

Na het indrukwekkende en aangrijpende Geen kind meer gelezen te hebben dat ik waardeerde met 5 sterren, was ik blij met de mogelijkheid om dit keer deze fictieve roman te mogen lezen, De perfecte moeder.
De titel en de schitterende cover waren veelbelovend.
Het las door het simpele taalgebruik en korte hoofdstukken erg vlot.
Ik houd van korte hoofdstukken en ook vanwege mijn beroep van cijfertjes.
Maar door het steeds wisselen van Nelleke naar Helena en van Helena naar Nelleke met data en dat na zeer korte hoofdstukken bleef ik rekenen.
Het kwam daardoor ook niet echt binnen bij mij, en dat is erg jammer, ook vanwege het thema kindermishandeling en verwaarlozing.
Ik begreep na het lezen van het boek na afloop ook de tekst op de achterflap niet over twee sterke vrouwen.
Ik zou Nelleke niet als een sterke vrouw aanduiden. In tegendeel.
De auteur komt op voor en doneert met de opbrengsten van dit boek aan de stichting Het vergeten kind, dat is zeer prijzenswaardig.
Jammer dat dit boek mij minder deed dan ik had gehoopt.