Recensie Ik ben niet bang

Na lezing ben ik eens bij de dizziereacties gaan kijken en het valt me op dat de meesten wat negatief zijn. Het was mijn eerste kennismaking met de schrijver en ik moet zeggen dat het mij niet tegenviel. Hij beschrijft het verhaal vanuit de belevingswereld van een kind en doet dit goed. Door dit perspectief blijft het woordgebruik ook simpel. Het boek is in de ik vorm geschreven.
Naar mijn mening weet hij de sfeer van een beklemmend hete zomer goed op te roepen. Ook hoe het jongetje tegen zijn mededorpsgenoten aankijkt wordt goed beschreven.
Het hele verhaal had misschien iets meer diepgang kunnen hebben maar we moeten niet vergeten dat het vanuit de belevingswereld van een kind geschreven is.
Het open einde vond ik geen probleem. Ik vond dat zelfs wel prikkelend.
Ik ben het met kuifje eens: ik vond het absoluut geen niemandalletje.