Een thriller doorspekt met bijbelse geschiedenis

De Leidse burgemeester Freylink geeft het startschot voor het plaatsen van ondergrondse vuilcontainers door in een graafmachine plaats te nemen en een stuk grond af te graven. De grond onder hem zakt letterlijk weg en hij stort naar beneden. Er wordt een gangenstelsel blootgelegd. Ook ligt er een bebloede jongen, die snel daarna verdwenen is. Niet veel later verdwijnen hoogleraar Arnold van Tiegem en universitair docent Judith Cherev. Archeoloog Peter de Haan krijgt van een boodschapper te horen dat hij uitverkoren is om het mysterie op te lossen, hij krijgt diverse aanwijzingen en gaat op onderzoek uit.

Tegenstellingen
‘Het Pauluslabyrint’ kenmerkt zich door tegenstellingen. Een goed leesbaar en spannend verhaal staat haaks op de droge, informatieve passages. De schrille uitwerking van de karakters lijkt niet te rijmen met de detaillistische uitwerking van het verhaal.

Te detaillistisch
‘Het Pauluslabyrint’ is een thriller die doorspekt is met bijbelse geschiedenis en de historie van Leiden. Dat maakt het verhaal interessant en leerzaam, maar zorgt er ook voor dat het moeilijk te lezen is. Windmeijer toont zich een echte kenner, maar lijkt uit het oog te verliezen dat zijn lezers dat vaak niet zijn. Windmeijer overstelpt je namelijk met informatie in dit boek, opletten en je hoofd erbij houden is dan ook de boodschap bij dit boek. De veelal nieuwe informatie moet je verwerken, maar ondertussen wil je snel door met lezen en de zoektocht van hoofdpersonage Peter de Haan volgen. Dat lijkt niet samen te gaan. Het verhaal is té detaillistisch uitgewerkt voor een fictieboek. Dat geldt voor de bijbelse historie, maar ook voor de vele beschrijvingen van plaatsen in Leiden. Leuk voor wie Leiden goed kent, maar voor wie minder of niet bekend is, is ook dit weer te veel van het goede.

Stereotypen
Hoe grondig de bijbelse geschiedenis en de beschrijving van Leiden zijn uitgewerkt, zo oppervlakkig blijven de karakters. De personages komen niet verder dan wat stereotypes, zoals de blaaskaak Van Tiegem. Juist interessante personages hadden het verhaal de benodigde schwung kunnen geven, waardoor ‘Het Pauluslabyrint’ meer dan een populair geschreven complottheorie zou zijn geworden.

Conclusie
Al met al is er met het verhaal van ‘Het Pauluslabyrint’ niks mis, maar de balans lijkt bij de uitwerking te zijn doorgeslagen: te veel van het een, te weinig van het ander. Het is door de onderwerpkeuze zeker een onderscheidend boek, maar door de uitwerking geen absolute aanrader.