Kroniek van het leven

Een enorm dik boek wat zich moeilijk laat wegleggen. Terwijl er gek genoeg niet heel veel lijkt te gebeuren. En het aantal hoofdpersonen zich beperkt tot Max, zijn ouders, Misha, Owen, en Mordecai.

Een met zijn ouders naar America ge-emigreerde Noorse jongen, Max, vindt het in eerste instantie lastig om te wennen. Tot hij Mordecai ontmoet met wie een levenslange vriendschap ontstaat. Daarna ontmoet hij de oudere Misha met wie hij een lange relatie krijgt. En samen bezoeken ze de broer van zijn vader, Owen, bij wie ze later gaan inwonen.

Qua thematiek speelt de Vietnamoorlog een belangrijke rol. In Noorwegen is het voor Max een kinderspel. Beide ouders zijn als communisten en pacifisten tegen deze oorlog. Oom Owen gaat als soldaat naar Vietnam om zijn Amerikaans staatsburgerschap versneld te verkrijgen.

Een ander thema is kunst. Max en Mordecai krijgen beiden een carrière in de toneel omgeving. Mischa wordt een internationaal gelauwerde kunstenares, en Owen verdiend zijn brood als naamloze pianist die op white label platen muziek maakt die velerlei wijzen gebruikt kan worden.

Het gaat over vriendschap en liefde. Soms is men heel dichtbij elkaar en soms is er afstand.

Je volgt een tijdje de levens van een aantal zeer verschillende mensen. Je leert ze beter kennen. Ongeveer met dezelfde snelheid als waarmee zij zichzelf beter leren kennen. Grote thema’s van het leven worden aangeraakt, en ook weer weggelegd. En het geheel is uitermate boeiend. Een prachtige kroniek.