Mooi en ontroerend liefdesverhaal

Met Peachez zet Ilja Leonard Pfeijffer een overtuigend liefdesverhaal neer. Als lezer word je helemaal meegezogen in de hevige verliefdheid die een professor voelt voor zijn Sarah. De emoties die hierbij komen kijken (het is de eerste keer dat deze normaal zo nuchtere wetenschapper echt verliefd wordt) zijn realistisch en zeer overtuigend neergezet. En wat hij allemaal voor zijn liefde over heeft...

Hoewel je als lezer denkt 'doe het niet!' en de professor wil beschermen tegen dit onnadenkende gedrag, kan je tegelijkertijd niets anders dan enorm gaan houden van deze zeer aimabele 'proffie'. De naïviteit maakt hem schattig, soms komt hij zelfs behoorlijk wereldvreemd over. Dit geeft hem gelijk ook weer credits zodat je door zijn soms hautaine en arrogante houding heen kunt kijken.

Ook ontbreekt het het boek niet aan humor. Hiernaast zit er vanaf de eerste bladzijde een mooie subtiele spanning in het boek die continu voelbaar is. Wat is er precies gebeurd, hoe en wat?
En er valt zoveel meer nog uit het boek te halen; verwijzingen naar de klassieke mythologie, verwijzingen naar het geloof, barstensvol zit het boek ermee. Maar ook zonder deze dubbele lagen eruit te halen is het een prachtig geschreven liefdesverhaal, dat iedereen zou moeten lezen.

Het taalgebruik is niet eenvoudig; vaak zijn het lange zinnen die erom vragen om met aandacht gelezen te worden. Sommige zinnen zijn wel een halve pagina lang en erg 'wetenschappelijk' geschreven, immers vertegenwoordigen ze de gedachten van de professor. Tegelijkertijd zijn er ook zoveel mooie zinnen en citaten, die de liefde bejubelen en ons intens laten meevoelen: 'Ik zag haar zitten, leunen, liggen en staan met haar weergaloze vormen met het volrijm van haar hoge benen van verdriet als een gedicht van prangende belofte op het dwingend strakke metrum van haar maten.' Schitterend, nietwaar?

Kortom: een boek voor een ieder die wil genieten van een mooi geschreven en ontroerend liefdesverhaal met een zeer aimabel hoofdpersonage.