Recensie De stad der blinden

In een naamloze stad wordt een man die voor het verkeerslicht staat te wachten overvallen door een acute blindheid,al gauw is duidelijk dat het een besmetting betreft, zo wordt de man die hem thuis bracht (dief van zijn auto) blind, de oogarts, diens vrouw (later zal blijken dat zij juist wel kan zien) en iedereen die op een of andere manier met deze mensen in aanraking is gekomen blind.
De regering besluit het zekere voor het onzekere te nemen, en sluit de blinden op in een leeg 'gekkenhuis', in quarantaine, al gauw zit het gebouw stampvol met blinden bij elkaar gedreven door de regering, die maar mondjesmaat in de voorzieningen (voedsel) kan voorzien.
Er ontstaat onder de blinden een mensonwaardige situatie waar in de macht door de uitbuiters (verkrachters, dieven)wordt overgenomen, de vrouw van de oogarts is door het zicht enorm in het voordeel, en zij pakt de macht over, en moet om de goede blinden te beschermen dingen doen die zij in een normaal leven nooit zou doen.
Als na een brand de blinden onder aanvoering van de vrouw van de oogarts de stad in trekken, blijkt wat een schade deze acute totaalhandicap met de stad heeft gedaan, als het zicht terugkeert bij de dan nog overlevenden zullen zij verder moeten in een wereld waar niets meer van over is.

Een pracht boek dat zeker, maar een groot minpunt vond ik de ellenlange zinnen, die ook nog eens aan elkaar geplakt zaten, het werd zo 1 grote woordenbrij; voor mij hadden er meer rustpunten in mogen zitten,dan zou het een stuk aangenamer lezen zijn.