Lezersrecensie
Liefs uit de Bijlmer
Metin komt via Hamburg in de Bijlmer terecht waar hij zich met zijn moeder en zusje bij zijn vader voegt die al een aantal jaren werkzaam is in Nederland.
Het wordt geen gelukkige samenzijn, Harun (zijn vader) is een zgn. communist en een vreselijke egoïst en heeft bovendien een kort lontje, het gezin zit echt onder het juk zoals dat heet.
Naast het thuisleven verloopt ook het leven van Metin op school niet naar wens, hij wordt gepest en genegeerd door iedereen, totdat Kaya op het toneel verschijnt, die zijn grote vriend zal worden en die het durft op te nemen tegen de heersende groep leerlingen.
Ondertussen wordt het leven in de Bijlmer steeds beroerder maar als het gezin verhuist uit de Bijlmer lijkt alles een ommekeer te krijgen zelfs Harun begint zich te gedragen maar dat is helaas van korte duur.
Ik vond het een prachtige emotionele roman, die ook veel nostalgie bevatte, het toucheert ook vele maatschappelijke problemen (huisvesting, eenzaamheid, pesten, criminaliteit) een boek die je in een ommezien uitleest ondanks de 600 bladzijden, gewoon helemaal TOP!
Het wordt geen gelukkige samenzijn, Harun (zijn vader) is een zgn. communist en een vreselijke egoïst en heeft bovendien een kort lontje, het gezin zit echt onder het juk zoals dat heet.
Naast het thuisleven verloopt ook het leven van Metin op school niet naar wens, hij wordt gepest en genegeerd door iedereen, totdat Kaya op het toneel verschijnt, die zijn grote vriend zal worden en die het durft op te nemen tegen de heersende groep leerlingen.
Ondertussen wordt het leven in de Bijlmer steeds beroerder maar als het gezin verhuist uit de Bijlmer lijkt alles een ommekeer te krijgen zelfs Harun begint zich te gedragen maar dat is helaas van korte duur.
Ik vond het een prachtige emotionele roman, die ook veel nostalgie bevatte, het toucheert ook vele maatschappelijke problemen (huisvesting, eenzaamheid, pesten, criminaliteit) een boek die je in een ommezien uitleest ondanks de 600 bladzijden, gewoon helemaal TOP!
1
Reageer op deze recensie