Nietszeggend en uit context

Lena Dunham (1986) is filmmaker en actrice. Haar hoofdrol in de HBO-serie Girls, die ze daarnaast ook bedacht en produceerde, zorgde ervoor dat ze bekend werd bij het grote publiek. In 2014 verscheen in Nederland de vertaling van haar bestseller Not That Kind of Girl. Hierin deelde ze al haar dromen en ambities, maar ook haar frustraties met haar publiek.

In Is het erg om onzeker te zijn? neemt Dunham de lezer mee naar het eerste jaar uit haar studententijd. De aantekeningen die ze toen bijhield, vond ze per ongeluk terug en zijn nu gebundeld. Ook ditmaal krijgen we weer een kijkje in Dunham’s avonturen en hersenspinsels, waarbij niks wordt verbloemd of mooier gemaakt dan het is. What you see is what you get.

De studententijd is de tijd waarin je jezelf echt goed leert kennen. Zeker wanneer je op jezelf gaat wonen. Voor het eerst moet je echt op eigen benen staan en vaak word je overrompelt door het leven. Het overkomt je. Soms sneller dan jezelf bij kunt houden en dus is het handig om alles op papier te zetten. Het is een manier om jezelf te leren kennen en te zien hoe erg je gegroeid bent.

In de intro, die eigenlijk veel te lang is voor een boekje dat net geen 60 pagina’s telt, vertelt Dunham uitgebreid hoe belangrijk is het om je bevindingen op papier te zetten. Dit doet ze aan de hand van een flink aantal anekdotes die niet altijd iets toevoegen aan het geheel. Die anekdotes zijn een voorbode voor wat de rest van deze bundel te bieden heeft.

Dunham geeft zelf al aan dat de fragmenten, zoals zij ze zelf noemt, hier en daar al ingekort zijn. Dat het korte fragmenten zijn blijkt, want de meeste tellen hooguit twee á drie zinnen. Nu zijn er zeker wel mooie en interessante zinnen te vinden. Zinnen die je eruit zou pikken wanneer je ze in een groter geheel tegen zou komen, maar wanneer je ze los leest, lijken ze hun kracht en meerwaarde te verliezen en zijn ze vooral nietszeggend.

Die interessante zinnetjes vormen echter maar een klein onderdeel in een groter geheel. Het merendeel is van een totaal ander niveau. Denk aan zinnetjes als: "oma zei dat haar vader ‘gek op blondines’ was”, “zij vindt zichzelf mooier dan ze is” en “De naakte kat en haar ellenbogen en oksels”.

De oorspronkelijke (Engelse) titel luidt: Is it evil not to be sure? Dat klinkt nog iets indringender dan de Nederlandse vertaling. ‘Evil’. Alsof je een misdaad begaat. Hoe durf je onzeker te zijn. Is dat echt zo erg? Een echt antwoord hierop krijgen we niet van Dunham.

Uiteindelijk blijkt de intro het meest interessant van het hele boekje. Deze straalt kracht en humor uit, terwijl de rest niet veel meer is dan een paar bij elkaar geraapte zinnen die zonder context weinig te bieden hebben. Deze bundel was veel krachtiger geweest wanneer het bestond uit korte essays naar aanleiding van deze korte fragmenten.