Gewoonweg prachtig!

Circe is een godin…maar niet zomaar godin. Ze is de meeste gehate dochter van Helios, de god van de zon en één van de machtigste Titans. Ze probeert de liefde van haar vader te krijgen, maar deze heeft alleen oog voor haar om haar belachelijk te maken of te lachen wanneer anderen dat doen. Circe is een buitenstaander, ze is zwak en lelijk, ze is anders dan de andere godinnen en wordt daardoor niet geaccepteerd. Ze probeert dan maar gezelschap te zoeken onder de stervelingen en dan ontdekt ze dat ze een speciale kracht bezit. Ze beseft dat ze een heks is. Ze gebruikt haar kracht en daar wordt ze zwaar voor gestraft. Ze wordt bedreigd door de goden en de sterfelijken en haar gevecht om haar plekje in de wereld te vinden, wordt zwaarder dan ooit.

Circe is één woord gewoonweg prachtig! Het verhaal is zo opgebouwd dat je tijdens het lezen de ene na de andere mythe tegenkomt en ze volgen elkaar echt naadloos op. Ze zijn mooi in één verhaal gegoten en je merkt bijna niet dat dit in de originele mythen eigenlijk niet zo was. Dit boek voelt aan als alle mythen onder één dak, zonder dat het te veel woord of dat het als geforceerd overkomt. Het element dat vooral voor deze orde in al mythen zorgt, is Circe. Alles wordt verteld vanuit haar standpunt en je ziet alle mythen, die in elkaar verweven zijn, door haar ogen. Het boek begint met haar geboorte en je leert dan ook zo goed alles en iedereen samen met haar kennen. Het is handig om al voorkennis te hebben over wie nu eigenlijk uit welke mythe komt, maar de belangrijkste personages leer je beetje bij beetje kennen via Circe, dus dit is zeker niet vereist.

De schrijfstijl is ook een element dat er zeker voor zorgt dat je dit boek als prachtig kan bestempelen. Het is een erg beschrijvende stijl, en hoewel dit bij sommige boeken ervoor kan zorgen dat het een beetje saai wordt, past het hier erg goed bij het boek. Het is een zeer poëtische stijl en die geeft je als lezer echt het gevoel dat je één van de oude mythes aan het lezen bent zoals ze vroeger verteld werden. De stijl creëert een zekere afstand tussen de lezer en het verhaal, ik zou persoonlijk niet zeggen dat ik het gevoel had dat ik mee in het verhaal zat, maar dit droeg weer bij aan dat gevoel dat het een verhaal dat door iemand aan jou vertelt wordt.

Het verhaal op zich heeft er ook voor gezorgd dat ik soms erg geëmotioneerd was. De relaties tussen de verschillende personen voelden zeer echt en de emoties kwamen dus ook als zeer realistisch over. Ook al gaat het over mythen en goden en gebeurtenissen die zich misschien duizenden jaren geleden afspeelden, toch zit er iets heel herkenbaars in het verhaal van het meisje dat verlangt naar de liefde van haar vader en op zoek is naar haar plekje in de wereld.

Ik geef dit boek 5 sterren, omdat ik het echt een prachtig boek vind. Het is zeer poëtisch, de mythen zijn op zo’n manier in elkaar verweven dat het één mooi geheel vormt en zeer goed te begrijpen is voor mensen met weinig voorkennis van Griekse mythen en de emoties bij de gebeurtenissen voelen zeer realistisch aan, ook al gaat het vaak om dingen die in het echt nooit zouden gebeuren.