Heerlijke feelgood!

Allereerst heb ik dit boek met liefde en plezier gelezen voor LS Amsterdam.
Dankzij dit boek hangt de geur van vers gebakken brood nog in mijn neus.

Het boek gaat over Polly die van haar hobby haar beroep maakt. Ze wordt bakker op een romantisch eiland, in Cornwall, met een overschot aan mannen. Precies wat ze nodig heeft met een lege bankrekening en een gebroken hart. Het is niet altijd gezellig. Haar oude bakkerij is een bouwval en niet iedereen lijkt blij te zijn met haar komst. Gelukkig heeft Polly Neil, een kleine papegaaiduiker. Hoe meer ze bakt, hoe meer ze zich thuis gaat voelen. Alleen met de liefde gaat het lastiger dan verwacht...

Je leest het boek vanuit Polly en je moet haar wel in je hart sluiten. Ze is lief, loyaal en als ze ergens voor gaat dan voor de volle 100 procent. Ze vindt Neil, de papegaaienduiker, al snel en hij zorgt er in het begin voor dat ze gelukkig wordt in de oude bakkerij.

“Neil mocht dan maar een babyvogeltje zijn, hij had het eenzaamste moment van haar leven minder eenzaam gemaakt.”

Hoe verder het boek gaat, hoe meer mensen Polly leert kennen. Een aantal mannen die geschikt relatie materiaal kunnen zijn. Een van de vissers, de bijenman of misschien de dierenarts wel, maar bij wie gaat ze de liefde vinden? En vindt ze de liefde wel?

De kleine bakkerij aan het strand is vlot en beeldend geschreven. Wanneer Polly het deeg kneedde en daarna bakte, kon ik het ruiken en had ik zelf zin om te bakken. Het is weer een perfecte feelgood om bij weg te dromen. Dit was het eerste boek (maar niet het laatste) wat ik van Jenny Colgan las en ik was vanaf de eerste pagina fan.

“Je moet je geluk volgen. Dat is je enige optie. Je moet doen waar je van houdt. Als je eenmaal weet wat je graag doet en je je daar met volle overgave op stort wordt je leven geweldig.”