Specifieke schrijfstijl

Het boek begint met het verhaal van Sylvie, dat nogal breed werd uitgesponnen. Ik had aanvankelijk het gevoel van een chicklit te lezen en geen spannend boek. Het was toch even wennen voor mij om de schrijfstijl van den Hollander gewoon te worden. Toen het spannender werd en de dreigementen kwamen, vond er bij mij als het ware en soort klik plaats die maakte dat ik het hele boek bijna op één dag heb uitgelezen. Ik was zeer geboeid door de personages die uiterst goed beschreven werden en die duidelijk uit de verf kwamen. Ook het einde had ik niet zien aankomen. Het is een ietwat apart verhaal met een specifieke schrijfstijl. Velen zullen dit boek misschien langdradig en saai vinden, maar ik vond het een geslaagd probeersel!