Recensie Perenbomen bloeien wit

Deze reactie bevat spoilers, selecteer de tekst om de spoilers te lezen. Ontroerend mooi en sober geschreven. Een zwaar onderwerp of eigenlijk drie (verdwenen mama, ongeluk en nasleep en dood ... zeg maar zelfmoord van Gerson), maar nergens sentimenteel. Heel knap.
De verschillende persoonsperspectieven van waaruit het verhaal verteld wordt, maken het nog boeiender.. Een heel grappige vondst is dat de tweeling afwisselend als één spreekt ('wij') als het om gevoelens gaat, terwijl, als het om handelingen of uitingen van één van hen gaat, dat vanuit het perspectief van de ander wordt verteld ('hij of Kees of Klaas'). Dat wisselt steeds, maar werkt niet storend.. integendeel het draagt bij aan het boeiend maken/houden van het verhaal.

En Daan(tje) is natuurlijk hartveroverend .... in alle situaties...