Lezersrecensie
Shaker Heights: perfecte plek om te wonen of toch niet?
Shaker Heights, de perfecte plaats om te wonen? Werkelijk alles in het plaatsje Shaker Heights is gepland en wordt bepaald door regels. Zo mogen de vuilcontainers enkel uit het zicht worden geplaatst, een ongemaaid gazon leidt tot een boete en ook de kleur waarin je je huis mag schilderen, ligt vast.
Vanaf de start van het boek is het duidelijk dat het leven zich niet aan al die opgelegde regels houdt. Als lezer lees je al in het eerste hoofdstuk dat Isabella, het jongste kind van de familie Richardson, is doorgedraaid en het huis heeft afgebrand.
Haalt dit je nieuwsgierigheid onderuit? Je weet immers al wat er is gebeurd.
Ik vond het ingenieus bedacht door Celeste Ng; het maakte mij juist des te nieuwsgieriger naar het hoe en waarom van deze daad.
De familie Richardson bewoont een prachtig huis in Shaker Heights. Daarnaast bezitten zij ook nog een duplexwoning, die zij verhuren aan hen die het naar hun mening verdienen danwel nodig hebben. Alles lijkt perfect.
Echter, de kinderen Richardson gaan hun eigen gang, waarbij de jongste Isabella zich regelmatig terugtrekt. Zij wordt behandeld als buitenbeentje van de familie, zowel door haar broers en zussen als door haar moeder.
Dan komen Mia en haar dochter Pearl in het dorp wonen. Zij betrekken de helft van de duplexwoning van de Richardsons. Mia en Pearl blijven nergens lang; Mia is kunstenaar en zodra haar project af is, vertrekken zij weer naar elders. Dit keer zal het anders worden, zo belooft Mia haar dochter.
Zoetjesaan raken de levens van beide gezinnen meer en meer met elkaar verweven. De kinderen komen bij elkaar over de vloer en het leven neemt zijn gang.
Als de beide families op een dag door een voogdijzaak van vrienden lijnrecht tegenover elkaar komen te staan, veranderen de onderlinge verhoudingen.
Als dominosteentjes volgen de gebeurtenissen zich op.
De schrijfstijl van Celeste Ng is zeer toegankelijk: het boek leest makkelijk weg. Op diverse momenten in het boek wordt gerefereerd aan de titel:
"het achteloos vonken laten regenen." "...vatte die zorgvuldig ingedamde woede vlam." Dit is leuk gevonden.
Een fijn boek om te lezen.
Vanaf de start van het boek is het duidelijk dat het leven zich niet aan al die opgelegde regels houdt. Als lezer lees je al in het eerste hoofdstuk dat Isabella, het jongste kind van de familie Richardson, is doorgedraaid en het huis heeft afgebrand.
Haalt dit je nieuwsgierigheid onderuit? Je weet immers al wat er is gebeurd.
Ik vond het ingenieus bedacht door Celeste Ng; het maakte mij juist des te nieuwsgieriger naar het hoe en waarom van deze daad.
De familie Richardson bewoont een prachtig huis in Shaker Heights. Daarnaast bezitten zij ook nog een duplexwoning, die zij verhuren aan hen die het naar hun mening verdienen danwel nodig hebben. Alles lijkt perfect.
Echter, de kinderen Richardson gaan hun eigen gang, waarbij de jongste Isabella zich regelmatig terugtrekt. Zij wordt behandeld als buitenbeentje van de familie, zowel door haar broers en zussen als door haar moeder.
Dan komen Mia en haar dochter Pearl in het dorp wonen. Zij betrekken de helft van de duplexwoning van de Richardsons. Mia en Pearl blijven nergens lang; Mia is kunstenaar en zodra haar project af is, vertrekken zij weer naar elders. Dit keer zal het anders worden, zo belooft Mia haar dochter.
Zoetjesaan raken de levens van beide gezinnen meer en meer met elkaar verweven. De kinderen komen bij elkaar over de vloer en het leven neemt zijn gang.
Als de beide families op een dag door een voogdijzaak van vrienden lijnrecht tegenover elkaar komen te staan, veranderen de onderlinge verhoudingen.
Als dominosteentjes volgen de gebeurtenissen zich op.
De schrijfstijl van Celeste Ng is zeer toegankelijk: het boek leest makkelijk weg. Op diverse momenten in het boek wordt gerefereerd aan de titel:
"het achteloos vonken laten regenen." "...vatte die zorgvuldig ingedamde woede vlam." Dit is leuk gevonden.
Een fijn boek om te lezen.
1
Reageer op deze recensie