Werveling

Vortex. De betekenis van dit woord is “werveling.” De titel is goed gekozen. Meer laat ik hier niet over los, daar er anders onlosmakelijk een spoiler volgt.

Vortex is het tweede deel met Freyja, kinderpsycholoog en Huldar (werkzaam bij de politie) in de hoofdrol. In DNA maakten we kennis met Freyja en Huldar, waar zij samen aan het oplossen van een zaak werkten.
Boette de spanning in kracht in in het boek DNA, daar is hier geen sprake van. Vortex is een stuk vlotter geschreven en verliest zich minder in (te veel) details. Dit maakt het verhaal niet oppervlakkiger dan het verhaal in DNA. Yrsa Sigurdardottir heeft met dit boek de juiste mix weten te treffen: een vlotte schrijfstijl, prima opgebouwde spanning waarbij je geregeld op het verkeerde been wordt gezet en een goed uitgewerkt plot.

Want wat als het verleden het heden inhaalt?
In het voorwoord, zich afspelend in 2004, geeft Yrsa een kijkje in dát verleden. De rest van het boek speelt zich af in 2016, wanneer erbij het openen van een zogenaamde tijdcapsule een brief met initialen wordt gevonden van personen die vermoord zullen worden. Is dit een grap of moet dit serieus worden genomen?

De samenhang tussen de diverse personen (en dat zijn er véél) in dit boek wordt beetje bij beetje prijs gegeven. Dit houdt de aandacht van de lezer vast. Juist omdat het niet zo één, twee, drie duidelijk is, het complexer in elkaar zit dan je in eerste instantie misschien vermoedt, is de kracht van dit boek. Samen met Huldar en Freyja wil je deze zaak oplossen.