Lezersrecensie
povere schrijfstijl
las “Bob, de straatkat” van James Bowen.
Commercieel gezien is het wel heel simpel. Je zet een kat op de cover, en hop, alle kattenliefhebbers kopen je boek.
Ikzelf liet mij ook vangen.
“Bob, de straatkat” is een verslag van een straatmuzikant, die een verdwaalde kat vindt en de kat blijft bij hem en ze worden beroemd. Pfff.
Het is in een krakkemikkige stijl geschreven.
Zoals ik al zei: dit is geen verhaal, maar een verslag, … en dan nog een saai verslag.
Als je dat vergelijkt met “Dagboek van een poes” van Campert!
Maar ja, Campert kan schrijven. Bowen absoluut niet.
Commercieel gezien is het wel heel simpel. Je zet een kat op de cover, en hop, alle kattenliefhebbers kopen je boek.
Ikzelf liet mij ook vangen.
“Bob, de straatkat” is een verslag van een straatmuzikant, die een verdwaalde kat vindt en de kat blijft bij hem en ze worden beroemd. Pfff.
Het is in een krakkemikkige stijl geschreven.
Zoals ik al zei: dit is geen verhaal, maar een verslag, … en dan nog een saai verslag.
Als je dat vergelijkt met “Dagboek van een poes” van Campert!
Maar ja, Campert kan schrijven. Bowen absoluut niet.
1
Reageer op deze recensie