Leest als een trein

De schrijfster heeft zich met succes geplaatst in het hoofd van de autistische Jasmijn en beschrijft met veel humor hoe zij de wereld ervaart, het onbegrip van haar omgeving en hoe zeer zij graag een normaal meisje wil zijn.
Ze beschrijft het leven van Jasmijn vanaf het moment dat ze naar de basisschool gaat totdat ze achttien jaar is en nu eindelijk zelf kan kiezen hoe ze haar leven wil inrichten.
Jasmijn worstelt zich door haar schooltijd heen. Ze probeert van anderen af te kijken hoe ze zich moet gedragen. Dat kost haar heel veel energie. Ze kan er letterlijk ziek van worden. Het niet snappen van nuances en uitdrukkingen leidt tot grappige, soms tenenkrommende situaties.
Het boek is, ondanks het zware thema, heel licht en zonder oordeel geschreven. Heel knap gedaan.