Lezersrecensie
Boston
Nooit meer alleen van Colleen Hoover
Boeken met een boodschap zijn vaak vooral dat: ‘boeken met een boodschap’. De combinatie ‘boodschap’ en ‘leesplezier’ is blijkbaar een moeilijke. Niet in dit geval.
Nooit meer alleen leest als een trein, is spannend en vermakend en leert ons ondertussen een belangrijke les. Zonder ooit het ‘boodschap-gevoel’ te geven. Als je het boek uit hebt wordt het helemaal duidelijk, hoe goed dit verhaal de boodschap brengt.
Het verhaal van Lily die een relatie begint met de neurochirurg Ryle én ondertussen een eigen(wijze) bloemenzaak begint klinkt als een sprookje. Te mooi om waar te zijn en dat is het ook. Lily is slim, knap, moedig én heeft ervaring met huishoudelijk geweld (haar vader mishandelde haar moeder) en toch…
Colleen heeft een verhaal geschreven dat je vanaf pagina één meesleept, je voelt wat er gaat komen, je verzet je, je krijgt hoop, je word boos,…Net als Lily ga je op en neer in een rollercoaster vol emoties. De dialogen, de dagboekbrieven, de personages, alles spat levensecht van het papier.
Hoover heeft het klaargespeeld om haar eigen verhaal als sprankeltjes levensvuur aan het verhaal van Lily toe te voegen, knap gedaan.
Het verhaal van Lily is al vaker verteld, het is zo oud als de straat, jammer genoeg. En toch is dit een verhaal dat niet vaak genoeg verteld kan worden. Zeker op deze manier. Lees en deel dit aangrijpende boek!
Boeken met een boodschap zijn vaak vooral dat: ‘boeken met een boodschap’. De combinatie ‘boodschap’ en ‘leesplezier’ is blijkbaar een moeilijke. Niet in dit geval.
Nooit meer alleen leest als een trein, is spannend en vermakend en leert ons ondertussen een belangrijke les. Zonder ooit het ‘boodschap-gevoel’ te geven. Als je het boek uit hebt wordt het helemaal duidelijk, hoe goed dit verhaal de boodschap brengt.
Het verhaal van Lily die een relatie begint met de neurochirurg Ryle én ondertussen een eigen(wijze) bloemenzaak begint klinkt als een sprookje. Te mooi om waar te zijn en dat is het ook. Lily is slim, knap, moedig én heeft ervaring met huishoudelijk geweld (haar vader mishandelde haar moeder) en toch…
Colleen heeft een verhaal geschreven dat je vanaf pagina één meesleept, je voelt wat er gaat komen, je verzet je, je krijgt hoop, je word boos,…Net als Lily ga je op en neer in een rollercoaster vol emoties. De dialogen, de dagboekbrieven, de personages, alles spat levensecht van het papier.
Hoover heeft het klaargespeeld om haar eigen verhaal als sprankeltjes levensvuur aan het verhaal van Lily toe te voegen, knap gedaan.
Het verhaal van Lily is al vaker verteld, het is zo oud als de straat, jammer genoeg. En toch is dit een verhaal dat niet vaak genoeg verteld kan worden. Zeker op deze manier. Lees en deel dit aangrijpende boek!
1
Reageer op deze recensie