Goed geslaagde schrijverssamenwerking!

Toen ik gevraagd werd om deel te nemen aan de blogtour rondom ‘Schemerzone’ kon ik mijn geluk niet op. Ik was zo ontzettend benieuwd naar de samenwerking tussen J. Sharpe, van wie ik al vaker titels gelezen heb, en Cocky van Dijk, van wie haar boeken al lang op mijn wensenlijst staan (helaas nog steeds want ja zoveel boeken zo weinig tijd...). Beide auteurs schrijven in genres die mij ontzettend aanspreken en behoren tot mijn favorieten. Zo schrijven zij beide Fantasy, YA en schrijft Scharpe ook in het thriller/horror genre. Nu zij zich samen wagen aan een Science Fiction verhaal dat zich afspeelt in een dystopische wereld kon ik niet wachten om de uitkomst daarvan te lezen zodra ik er voor het eerst, al langere tijd terug, over hoorden.

Na het ontvangst van een prachtig boekenpakket inclusief koekel (mocht je willen weten wat dat is raadt ik je van harte aan dit boek te gaan lezen) begon ik al gauw met lezen. En tot mijn verrassing had ik ‘Schemerzone’ binnen no time uit. Het boek heeft een fijne, duidelijke indeling qua hoofdstukken. Het was mij gelijk duidelijk over wie ik las, vanuit welk perspectief en vanuit welk gebied. Ook is er gebruik gemaakt van een helder lettertype waardoor het leesgemak en tempo bevorderd word.

De schrijfstijl is zeer toegankelijk en betreft bewoording die door een grote doelgroep soepel gelezen kan worden. Ook al weet ik dat het twee schrijvers zijn die dit verhaal geschreven hebben leest het geheel absoluut als één verhaal, waarin alles bij elkaar past en op elkaar afgestemd is.

“Ze balde haar vuisten om het trillen tegen te gaan. De adrenaline joeg door haar aderen. Ze moest even op adem komen.”

De personages zijn allemaal bijzondere, interessante karakters met ieder hun eigen eigenaardigheden en ontwikkelingen die door de loop van het verhaal aanbod komen. Ook al leven zij in een dystopische wereld, die voor ons hopelijk nooit waarheid wordt, hebben zij toch allemaal eigenschappen waarmee wij als lezers onszelf kunnen identificeren en mee kunnen leven. Waardoor wij denk ik de keuzes begrijpen die zij maken onder de omstandigheden waarin zij leven.

“De onzekerheid had een verlammend effect op hem. Maar dat kon hij nu niet gebruiken, hij moest door. Hij moest proberen dit van zich af te schudden.”

Ook sprak het verhaal mede dankzij de schrijfstijl van beide schrijvers behoorlijk tot mijn verbeelding en kon ik mij een goede visuele voorstelling maken van de omgeving waarin ‘Schemerzone’ zich afspeelt. Tevens zorgde deze omgeving beschrijving voor originaliteit in samenwerking met het donker en licht segment. Het politieke spel onder de personages in het verhaal is wellicht niet nieuw, omdat mensen nu eenmaal zo zijn maar alles bij elkaar gezien deed dit zeker niet af aan de kwaliteit van dit toffe verhaal.

“Golven spoelden over de natte stenen en over hun laarzen en de wind beukte op hen in.”

Ik ben heel benieuwd of beide schrijvers nog eens samen een verhaal gaan schrijven en of deze wellicht ook nog aansluit bij dit boek, want gezien het einde zou dat zomaar kunnen. Ik ben in ieder geval erg blij met deze samenwerking en de uitkomst daarvan en ik vermoed vele andere lezers met mij.

Lieve leesgroet, Elsa.