Troostrijk boek voor zowel jong als oud

Dankzij Schrijversacademie kreeg ik dit bijzonder boek in handen. Het boek had al eerder mijn aandacht getrokken door de opvallende blauwe kaft met een abstracte vogel erop afgebeeld. Ook de korte tekst op de voorkant en de achterflaptekst deden mij vermoeden dat het om een apart intrigerend verhaal gaat.

“Anna was toch al een mindere naam. Anna was het reservekind.”

Het verhaal gaat over Anna. Zij besluit weg te lopen omdat ze zich compleet verloren voelt daar waar zij woont en ook nog eens te maken krijgt met een enorm verlies. Waardoor zij vlucht en vooral wegrent voor zichzelf wordt gaandeweg duidelijk.

“We maken het leven zelf. We verzinnen zelf onze fuik. We zwemmen er zelf in.”

De schrijfstijl vind ik ongelooflijk mooi. De beeldspraak, de volle zinnen met diepere betekenis, dit boek raakte mij. Het is een, naar mijn idee, licht filosofisch boek. Die mij ook enigszins deed denken aan de ‘Wereld van Sofie’. Het boek valt echter onder het YA genre. Waarschijnlijk omdat het om de jonge Anna gaat die een leerzame weg volgt. Een weg waarin zij veel avontuur tegemoet gaat en meemaakt. Maar ook vooral veel over zichzelf leert en haar verdriet een plek kan gaan geven.

“Sommige mensen drijven, sommige trekken steeds dezelfde baantjes. Anderen proberen over de rand te klimmen om die wereld te gaan onderzoeken.”

Ik raad het iedereen aan om het eens te lezen. Zeker omdat we allemaal weleens zoekende zijn, op de vlucht zouden willen slaan en even geen uitweg meer zien. Dit is een prachtig troostrijk boek voor zowel jong als oud.

Ik geef dit boek dan ook de volle 5 sterren.

Spanning: 6
Plot: 8
Leesplezier: 8,5
Schrijfstijl: 10
Originaliteit: 10
Psychologie: 8