Fantasierijke mengelmoes

Eenmaal eerder heb ik van Terrence Lauerhohn een boek gelezen, toen ging het om ‘Nirwana’ (een dystopische thriller) en dat verhaal heb ik goed ervaren. Ik was dan ook zeer benieuwd naar zijn nieuwste titel ‘Zielenmenners’ die ik voor onze boekenblog Mustreads or Not mocht lezen.

Door de achterflaptekst wist ik dat dit weer een geheel ander verhaal zou zijn en door de enthousiaste mening van mijn bloggenoot Caroline begon ik vol verwachting te lezen. Helaas kon ik vanaf het begin moeilijk in het verhaal komen. Het kwam op mij verwarrend en enigszins langdradig over. Ook later kreeg het boek mij niet geheel in zijn greep. Wel vind ik de schrijfstijl van Terrence inhoudelijk mooie, visualiserende bewoording bevatten. Hij heeft absoluut een fantasierijke geest en heeft in dit verhaal ook weer een nieuwe wereld geschapen tegenover het bestaande Manhattan van tegenwoordig.

Het hoofdpersonage Suzan maakt vele gruwelijke gebeurtenissen mee en toch kon ik slecht meevoelen met haar, mij niet goed inleven in wat zij meemaakt. Ik probeer te bedenken waaraan dit lag maar kan er niet geheel wijs uit worden. Misschien komt het doordat ik teveel aandacht bij het eigenlijke verhaal moest houden om te volgen waarover het precies ging, over wie het ging en wat er allemaal gebeurde.

Al met al kan ik dit boek zeker wel op zijn bijzondere waarde schatten maar was het waarschijnlijk voor mij niet het juiste moment om het verhaal te lezen of gewoon niet mijn smaak. Toch zal ik altijd benieuwd blijven naar Terrence zijn verhalen want hij heeft een uitmuntend talent voor bizarre, fantasierijke werelden neerpennen.

Ik geef dit boek 3 sterren