Heerlijk verhaal over 2 vrouwen in New York

In het boek ‘De meisjes van Manhattan’ van Fiona Davis lopen twee verhaallijnen naast elkaar.

Als Darby McLaughlin in 1952 in het Barbizon Logement voor vrouwen komt wonen, is ze een braaf plattelands meisje dat doet wat haar moeder van haar verlangt: de Katie Gibbs secretaresse opleiding volgen. Meestal wonen meisjes die op dezelfde opleiding zitten of hetzelfde werk doen bij elkaar op een etage in het Barbizon, ook wel Het Poppenhuis genoemd. Darby heeft echter een kamer op dezelfde etage als de modellen, die bij het Ford modellenbureau onder contract staan. Door het gedrag van deze meisjes, de giraffen, voelt Darby zich het lelijke eendje. Een van de modellen, Stella, doet wel aardig, maar het meeste trekt ze op met Esme Castillo, een liftmeisje uit Puerto Rico. In een paar maanden tijd zie je Darby veranderen in een vrouw die weet wat ze wil, totdat er iets gebeurt, wat in de doofpot wordt gestopt.
In 2016 woont Darby nog steeds in het Barbizon, op de derde etage. Daar bewoont ze een van gesubsidieerde appartementen op de derde etage voor dames op leeftijd, die al vanaf de jaren ’50 in het Barbizon wonen. De rest van het gebouw is verbouwd tot moderne appartementen en een etage hoger woont Rose Lewin, journaliste, samen met haar vriend. Als de relatie van Rose van de ene op de andere dag plotseling voorbij is en Rose door omstandigheden op het hondje van Darby gaat passen, blijkt haar fascinatie voor Darby en de gebeurtenissen in 1952. Ze gaat voor haar werk op onderzoek uit en ontdekt wat er is gebeurd.

"De meisjes van Manhattan' leest als een trein en door de schrijfstijl blijf je lezen, want je wil graag weten hoe het verhaal verder gaat!