"No Song So Sweet"

In "Een feestmaal voor kraaien" bewijst Martin zich andermaal als woordentovenaar. Het vierde deel van "Het lied van ijs en vuur" weet je mee te slepen van het eerste tot en met het laatste hoofdstuk, niet enkel door de spanningsopbouw en de plot twists, maar ook door het verrukkelijke taalgebruik dat de werken van George RR Martin eigen is.

In deze ravissante opvolger van "Een Storm van Zwaarden" wordt onze blik op Westeros verruimd met nieuwe personages, nieuwe huizen, nieuwe gezichtspunten, nieuwe machtsspelletjes, leugens en bedrog. Daarnaast wordt er meer aandacht besteed aan personages die misschien in de vorige delen op een zijspoor gesteld werden: nu ligt de focus op Jaime, Brienne, Arya, Sansa, Sam, Cersei... figuren die gaandeweg je sympathie of antipathie weten te winnen of gladde alen waar je maar niet je vinger op kunt leggen.

Want dat lijken wel de woorden van het Huis Martin te zijn: "niets is zeker". "Het lied van ijs en vuur" is een rollercoaster waarvan je niet weet hoe hij zal eindigen, maar waar je maar niet kunt uitstappen. "Een feestmaal voor kraaien" is een boek dat je kluistert, verscheurt, verwarmt, fascineert, ontzet... en naar zijn opvolger doet hunkeren.