Indringend en ontroerend

In de aanloop naar de olympische spelen in Rio de Janeiro, verscheen dit prachtige boek. Naast alle glans en glitter die de afgelopen tijd vanuit Brazilië over de wereld werd uitgestrooid, geeft dit boek een werkelijkheid weer die je hard terugbrengt naar de realiteit van het dagelijkse leven in dit enorme land. In voorgaande recensie is al stilgestaan bij de inhoud van het boek, herhaling heeft dus geen zin.
Hoewel het boek Braziliaanse gebeurtenissen en toestanden beschrijft, is de problematiek naar mijn mening universeel. Overal in de wereld worden mensen uitgebuit, mishandeld en tiert de ongelijkheid welig. Maar door het verhaal in een land te laten afspelen, kun je je als lezer beter inleven in het gebeuren.En dat verhaal is bitter en rauw. Roxane van Iperen gebruikt daarbij een taal die soms bloemrijk en beeldend is maar vaak ook juist gespeend van iedere emotie. Zo worden de ergste dingen vaak kort en zakelijk neergeschreven. Er zijn ook momenten dat ze het gebeuren aan de verbeelding van de lezer overlaat. Dit alles resulteert in een grote betrokkenheid van de lezer, het is moeilijk om het boek neer te leggen en weer over te gaan tot de orde van de dag. Kortom, een boek dat je lang nablijft.