Familiegeschiedenis

Het boek kent twee verhaallijnen, de ene vertelt het verleden van de familie Dressel, en het andere vertelt het verhaal van Milla en enkele familieleden van de Dressels op zoek naar hun verleden.

De schrijfstijl is vlot , men volgt de geschiedenis van de familie Dressel in verschillende generaties en hun lot in het voormalige DDR en dan de verboden zone. Zoals gezegd volgen we twee verhaallijnen en dat is de kracht van het boek, bij een verhaal zou het wel erg saai geworden zijn, maar nu integendeel!

Aan de ene kant gaat het over het leven van de familie Dressel in het Hotel Waldeshöh , tussen 1945 tot 1977.

De andere kant toont het jaar 2017 vanuit het perspectief van Milla, die nieuwsgierig is geworden naar het lot van het hotel en het familie . Eigenlijk wilde Milla deze plek online zetten op het forum “Lost Places”; maar al snel is ze zo emotioneel geraakt door deze familie en hun lot dat ze deze geheime plek voor zichzelf wil houden en de familie wil helpen.

Want dan volgt is een verhaal waar je meteen van in de ban raakt. Je wilt gewoon weten wat deze familie is overkomen en je wilt achter het hoe en waarom komen. Kortom je kan het boek eigenlijk niet meer wegleggen.

De auteur laat haar lezers kennismaken met een voor ons eigenlijk onbekend stukje Duitse geschiedenis, dat ze zorgvuldig heeft onderzocht zoals de Stasi-bestanden hoe die worden beschreven. Naast het historische beeld is het boek ook een familiegeschiedenis van mensen in nood in andere tijden.

Het verhaal is dan fictief, maar wie de geschiedenis er op na slaat , zal merken dat er toch ook heel veel kern van waarheid in het boek zit. Vandaag de dag is het moeilijk voorstellen hoe het regime in die tijd met zijn burgers omging. Het boek geeft je toch een klein idee daar van.

Conclusie: een mooie roman over een gezin, een verloren huis, vertrouwen, waarheid en leugens.