<em>Aardedonker

zonder sterren is geen topper, maar met zekerheid een aangenaam tussendoortje...,Moet Stephen King nog voorgesteld worden? Bestaat er ook maar één liefhebber van spannende boeken die nooit een van zijn boeken in handen heeft gehad? Ik denk van niet, want King is een fenomeen die met zijn eerste boek Carrie in 1974 het grote lot won en sindsdien meer dan zeventig titels van de persen liet rollen, waarvan sommige gebundelde kortverhalen bevatten. Zijn nieuwste boek Aardedonker, zonder sterren behoort hier ook toe. De vier verhalen bieden een mooie staalkaart van het werk van de auteur: gewone mensen die in speciale omstandigheden verzeild raken, af een toe besprenkeld met een vleugje bovennatuurlijkheid. En met zijn gemoedelijke vertelstijl komt zowat elk verhaal van zijn hand, hoe onwaarschijnlijk ook, heel geloofwaardig over.
In het eerste verhaal, 1922 genaamd, moet een man leven met het feit dat hij zijn vrouw vermoordde om het leven verder te kunnen leiden op zijn eigen manier. Grote trucker verhaalt over een schrijfster van detectives die wraak wil nemen op de man die haar verkrachtte. Verlenging is het meest klassieke King verhaal waarin een terminale kankerpatiënt een verlenging van zijn leven koopt. En tenslotte is er Een goed huwelijk waarin een vrouw een paar jaar na haar zilveren bruiloft ontdekt dat haar man de meest gezochte serieverkrachter en –moordenaar van het moment is.
Stephen King slaagt er als geen ander in om in de hoofden van zijn personages te kruipen en hun drijfveren en denkwijzen dusdanig op papier te zetten dat het interessante lectuur wordt. Samen met het feit dat elk verhaal in deze bundel minstens even goed is als het vorige, is Aardedonker, zonder sterren best een goed boek geworden. Zelfs al verdient geen van de vier het predicaat van pareltje, toch zijn ze – op 1922 na, dat wat langdradig aanvoelt – intrigerend genoeg om de lezer de tijd te laten vergeten.
De rode draad door deze verzameling kortverhalen is de vraag of de hoofdfiguren hun gewone leven kunnen oppakken na moord, verkrachting of verraad of dat ze zichzelf onbewust dwingen om het kwaad dat hen overkwam op welke wijze dan ook te counteren. Blijven ze zichzelf of worden ze een andere persoonlijkheid?
Aardedonker, zonder sterren is geen topper, maar met zekerheid een aangenaam tussendoortje, dat zijn bestaansrecht heeft om die paar mensen die Stephen King niet kennen, nieuwsgierig te maken naar zijn andere werk.