Kim Moelands grijpt je bij de keel

Dat Kim Moelands kan schrijven staat buiten kijf. Dat bewees ze met de twee autobiografische romans die van haar verschenen voordat ze de overstap maakte naar het grote A.W. Bruna. Met Weerloos en Verdieping X maakte ze daarna haar debuut als auteur van thrillers.

Ik heb tot op dit moment nooit een recensie van haar boeken geschreven. De reden is simpel: Kim Moelands is een zeer goede vriendin van mij. Een goede recensie heeft dan weinig waarde, want daar zit al snel de geur van belangenverstrengeling aan vastgeplakt. Een slechte – of minder goede – recensie is ook lastig, want hoewel het de relatie met Kim niet op het spel zal zetten, is het vaak moeilijk om een negatieve mening als opbouwende kritiek te verpakken. Met “De vrouw in de spiegel” was het echter makkelijk om voor het eerst mijn mening op papier te zetten. Haar nieuwe thriller – en eerste deel in een waarschijnlijk zevendelige serie – is namelijk een schot in de roos. Het verhaal pakt vanaf de eerste bladzijde en weet je als lezer het gehele boek op het puntje van je stoel te houden. Kim Moelands bewijst met “De vrouw in de spiegel” dat ze is gegroeid als auteur van spannende boeken en dat de kinderziektes uit haar schrijfstijl zijn verdwenen. Waar het – bij mij althans – bij de twee voorgaande thrillers soms moeilijk was om je op de verhaallijnen te kunnen concentreren, is er nu sprake van een vloeiende en zeer aantrekkelijke manier van vertellen. Het verhaal ontvouwd zich op geheel natuurlijke wijze en de personages die in het boek hun opwachting maken zijn levensecht en zorgen samen met de oplopende spanning voor een uitstekende leeservaring.

Toch zijn er ook kleine verbeterpuntjes te ontdekken. De ontknoping is prima, maar toch ook enigszins gekunsteld en niet helemaal origineel, terwijl de door de uitgever gekozen omslag misschien meer weggeeft dan je zou willen. Het doet echter weinig tot niets af aan de prestatie van Kim Moelands en na het lezen van “De vrouw in de spiegel” verlang je vrijwel meteen naar het vervolg. Brigadier Tess Westerhout is als hoofdpersoon sterk genoeg om een langlopende serie te kunnen dragen en er lopen nog genoeg draadjes door het verhaal heen die in de toekomst verder kunnen worden uitgewerkt. Het enige dat mogelijk nog ontbreekt is een rode sticker op de omslag met de tekst: ‘Lezers wees gewaarschuwd: Kim Moelands grijpt je met deze thriller volledig bij de keel’.

Heeft deze recensie enige waarde? Koop het boek en ontdek zelf waarom uitgeverij A.W. Bruna zo’n enorm vertrouwen heeft in Kim Moelands en haar talent voor het schrijven van zeer spannende verhalen.