Boeiend document over sterke vrouw

Van der Zijl kwam tijdens haar research voor de biografie van prins Bernhard de persoon Allene Tew tegen. Ze was zo door haar gefascineerd, dat ze besloot het levensverhaal van deze Amerikaanse vrouw uit te zoeken en op te schrijven.
Allene Tew wordt geboren als arm arbeidersmeisje in een Amerikaans gehucht, maar door weg te lopen en te trouwen met een rijke nazaat uit Pittsburgh ontsnapt ze uit deze ellende. Door haar doorzettingsvermogen, moed en doortastendheid weet ze zich omhoog te werken in de high-society van Pittsburgh.
Helaas loopt haar leven alles behalve op rolletjes. Ze zal in haar leven vijf keer trouwen (waaronder één keer met een Duitse prins en één keer met een Russische graaf), vier keer scheiden en een keer weduwe worden.

Ze krijgt kinderen, die ze ook weer verliest, en ze krijgt stiefkinderen die soms voelen als haar eigen, maar die haar niet echt accepteren als moeder. Haar hele leven speelt zich af tegen de achtergrond van de Eerste Wereldoorlog, de Beurskrach in de jaren twintig en de Tweede Wereldoorlog. Maar vanwege haar slimheid en zakelijke instinct weet ze bijna haar hele leven kapitaalkrachtig te blijven en alle ellende te overleven.

Van der Zijl raakt precies de goede snaar hoe ze Allene als krachtige, zelfstandige vrouw weet neer te zetten.
“Vanuit Allenes jeugd klonken nog de echo’s door van de pioniers (…) Ze kwam nu eenmaal uit een geslacht van stoere mensen, die weinig tijd en geduld hadden voor zelfmedelijden en zwakte. En ze was bovenal Amerikaans. En als er iets Amerikaans was, dan wel het idee dat er altijd wel ergens een nieuw begin te vinden moest zijn.”
Omdat ze vanuit elke ellendige situatie weer krachtig weet terug te komen (haar motto was: “Houd altijd moed!”) kun je niets anders dan bewondering opbrengen voor deze vrouw.

Tijdens haar research is van der Zijl veel krantenknipsels tegengekomen met bijzondere uitspraken en anekdotes over de “Amerikaanse prinses”. Dit geeft een nog betere indruk van hoe men in die tijd over haar dacht en wat ze over haar zeiden. De foto’s in het boek maken het geheel compleet en De Amerikaanse prinses is dan ook echt een prachtig document geworden.

Ik heb op de middelbare school een geschiedenisleraar gehad die zo prachtig kon vertellen, dat hij mij de liefde voor geschiedenisverhalen heeft meegegeven. Toen ik dit boek las, moest ik aan hem denken. Dit soort verhalen, die een kijkje geven in het leven van zo’n honderd jaar geleden, zijn vaak prachtig om te lezen. En zeker op de manier waarop van der Zijl (en dus ook mijn vroegere leraar) dit heeft gedaan: het leest als een roman en is vanaf het begin tot het eind boeiend. Ik ben heel benieuwd over wie haar volgende boek gaat!