Waarheid en dichting, identiteit en verwantschap

De verteller van 'Titus Broederland', de vijfde roman van Auke Hulst, wordt telkens anders aangesproken: brea, Torf of Joha. Het is duidelijk: we kunnen niet al het vertelde voor waar aannemen. Er is een tweelingbroer, de Titus uit de boektitel. Hun moeder is bij hun geboorte overleden. Hun depressieve vader is nauwelijks in staat voor de opvoeding van de twee jongens te zorgen. Onder armoedige omstandigheden, verstoken van leeftijdgenoten en genegeerd door bewoners van een nabijgelegen dorp, groeien de jongens op. Hun speurtochten in de ruige natuur zijn spannend en idylisch. Maar de spanning van dreigende rampen is onmiskenbaar. Op enig moment ontvluchten de broers huis en haard. Volslagen onvoorbereid lopen ze een kille, door religieus fanatisme gekenmerkte wereld in, waar niemand meer opkijkt van geweld en zelfs moord. Een wereld vol zinkgaten, aardbloed, gevaar en christelijk fundamentalisme. 'Ik herinner me Titus Broederland' is een uiterst fascinerende roman over tegenspoed, identiteit, eenzaamheid en bloedverwantschap.