Matig, oppervlakkig en onrealistisch

De onverwachte, onvoorstelbare, verbijsterende plot maakt wel wat goed. Maar eigenlijk stelt dit boek wat teleur. De schrijfstijl is wel heel erg populair, grof en van mannen-onder-elkaar. Nu zíjn de hoofdpersoon ook mannen, vechters en stoerdoend, maar toch. Deze stijl geeft veel en veel minder diepgang aan het verhaal, een verhaal dat beter verdient.

Het lijkt wel alsof de schrijver Harlan Coben uit twee personen bestaat. Het verschil is enorm. De ene die nogal lomp en oppervlakkig schrijft over gewelddadige mannen – al dan niet voor het goede doel – die ik al eerder ben tegengekomen, en de andere die heel fijnzinnige, zeer spannende en goed uitgewerkte thrillers maakt waarna je verbluft achterblijft. Deze tweede ken ik ook en die bevalt me vele malen beter. Ik mis die echt in Naar huis.