Verbluffend knappe historische roman

1415. Isidorus van Rillington zit opgesloten in een donkere keldergevangenis in Konstanz. Af en toehoort hij geluiden in zijn kerker en hij vermoedt dat er een medegevangene is. Het komt hem goed uit dat deze niet spreekt, zodat hij ononderbroken zijn levensverhaal kan vertellen, hoe hij als vondeling opgroeide in een abdij in Rillington, North Yorkshire. Al op jonge leeftijd neemt hij zich voor tot een van de machtigste mannen van Europa te willen uitgroeien, maar daarvoor zal hij allereerst een hoop kennis moeten vergaren. Wellicht kan hij zelfs ooit Paus worden.

'De ommegang' speelt zich af van 1373 tot 1415. Na studies schone kunsten en medicijnen vertrekt Isidorus naar Parijs waar hij architectuur studeert. Zijn fotografisch geheugen helpt hem daar enorm bij. Alle belangrijke boeken uit die tijd kan hij moeiteloos citeren. Om zijn ambitie als architect groot architect te realiseren, reist hij af naar steeds verder streken. Hij belandt gedurende roerige tijden in het huidige Turkije, verneemt over een reis van ene Marco Polo en besluit in diens voetsporen te treden. Hij beleeft bizarre avonturen. Uiteindelijk strandt hij in China, waar zijn reis abrupt door de zee wordt afgebroken. Een zeevaarder is hij namelijk allerminst. Met de kennis die hij inmiddels heeft opgedaan, aanvaardt Isidorus de terugreis naar Europa. Hij vestigt zich als arts in Konstanz waar een belangrijk concilie zal worden gehouden en één van twee rivaliserende Pausen zal worden gekozen tot hoofd van de katholieke kerk. In Konstanz belooft hij de kathedraal uit te bouwen tot de mooiste van Europa. Zijn geld verdient hij ondertussen met de behandeling van, voornamelijk, prostituees.

Jan van Aken heeft met 'De ommegang' een kloeke roman geschreven. Het is verbluffend hoe hij daadwerkelijke historische personen en gebeurtenissen aan elkaar weet te rijgen. Als enige minpunt: Isidorus is wel een erg egoïstische branieschopper. In zijn ongebreidelde hang naar macht gaat hij letterlijk over lijken. Aan alles komt echter een eind, en zo ontdekken we in de laatste pagina’s waarom Isidorus in de kerker is beland en is de cirkel rond.