Om te janken...

Misschien moet u toch maar het Amerikaanse origineel lezen, opdat u wellicht iets van de gruwelijkheden mist. Dat is dit verhaal namelijk: gruwelijk, onverbiddelijk, van een onverkwikkelijke schoonheid. En toch ook bijzonder vol liefde.
JB, Willem, Malcolm en Jude leren elkaar kennen tijdens colleges in Massachusetts. Jochies van een jaar of zestien, allemaal met een verschillend verleden. Samen slepen zij elkaar door hun studie: JB beeldend kunstenaar, Willem acteur, Malcolm architect en Jude magistraat. Carrière, allen vinden hun weg. Passie! Maar Jude blijkt een verleden te hebben wat te duister is om het licht te kunnen verdragen, om wie dan ook inzicht te geven in dat gitzwarte verleden. Langzaam maar zeker wordt duidelijk hoe zijn handicap tot stand is gekomen. En dan is daar Willem, die hem in zekere zin redt.
Niet eerder heb ik een boek gelezen dat mij zo heeft geraakt. Mijn vader is vanaf zijn zesde een invalide man. Welke trucs zijn er met hem uitgehaald? Hoe heeft hij zichzelf weggecijferd opdat zijn omgeving hem maar zou accepteren? Bij dit boek heb ik gehuild. Het is een van de mooiste en aangrijpendste verhalen die ik ooit heb gelezen. Ik heb er wakker van gelegen, maar had deze ervaring nooit willen missen. Wat een schitterend boek!