Opmaat naar meer?

Het was lang wachten op de nieuwe roman van Buwalda, dat moet gezegd. Of het het wachten ook waard is, valt een beetje te bezien. Want dit nieuwe boek staat niet op zich, het is het eerste deel van een trilogie en dat is ook te merken aan het abrupte einde van dit deel.
Als je de titel ziet denk je meteen: ah een familiesaga, dat wordt smullen! De zonen van Otmar Dolfje en Dolf/Ludwig spelen een belangrijke rol in het verhaal maar of je vooral Dolf/Ludwig als hoofdpersonage kunt aanwijzen is de vraag. Dolfje kun je meteen naar een tweede plan schuiven, over hem wordt alleen maar gesproken door anderen. En Dolf/Ludwig moet al snel het onderspit delven tegen Isabella, kamergenoot van Dolf/Ludwig in Enschede tijdens hun studie aldaar en hun paden kruisen zich in hun latere leven weer op miraculeuze wijze. En miraculeus is het, dit boek. Je kan er van alles over roepen: langdradig, vervelend drammerig hoofdpersonage (Isabella) en een overmaat aan overspeligheid en SM sex, maar Buwalda weet zijn verhaal wel heel knap te brengen. Mooie zinnen trekken je door de verschillende tijden waarin de personages zich bewegen en ik heb geen foutje kunnen vinden in de chronologie. En hierdoor boeit het boek en blijft het boeien. Hopelijk kunnen we dat straks ook van de andere twee delen zeggen want waar dit heen gaat is mij nog niet echt duidelijk.