Een podium voor Geertje Dircx

Schrijfster Simone van der Vlugt heeft zich inmiddels ontpopt tot een soort koningin van de historische roman. Hoewel haar thrillers ook altijd weten te boeien, is haar talent in boeken als Nachtblauw, Ginevra en Het schaduwspel nog verder tot uiting gekomen.
Vooral door haar gedegen onderzoek naar de historische personages en de omstandigheden in de tijd dat ze leefden, kan zij een geloofwaardig verhaal neerzetten.

In Schilderslief geeft zij Geertje Dircx een podium en is het tevens een eerherstel te noemen van deze vergeten minnares van schilder Rembrandt van Rijn. Van der Vlugt weet het toch enigszins dunne verhaal wat ze om Geertje heeft bedacht zo weer te geven dat het lijkt of het gisteren gebeurd is. Je ruikt de vissershaven, de scheepstimmerbedrijven en je voelt de wind die door de scheepsmasten warrelt.

Als extraatje geeft de schrijfster de lezer een uitleg over wat er echt bekend is over Geertje en heeft ze zelfs kopieën uit verschillende archieven toegevoegd voor een nog beter waarheidsgetrouw beeld.

Dat Rembrandt van Rijn niet zo heel goed neergezet wordt in deze roman is een verademing. In dit Rembrandtjaar waarin herdacht wordt dat de grote schilder 350 jaar geleden overleed is dat best opmerkelijk. Maar van der Vlugt doet het discreet en genuanceerd zodat hij niet al te zeer in zijn eer aangetast wordt. Maar een schilderij van de grote Rembrandt zal nooit meer dezelfde zijn na het lezen van dit boek.