Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Liefhebben voor gevorderden

Evelien Walravens 16 mei 2016 Hebban Recensent
In "Voor wie ik heb liefgehad"maken we kennis met Louise Veldman, 90 jaar. Louise is een bittere en stuurse vrouw die in een verpleegtehuis woont hoewel al snel duidelijk wordt dat haar doofheid en mate van dementie niet overeenkomen met de werkelijkheid. Door haar manipulatieve karakter zorgt Louise er voor dat ze in het tehuis haar laatste jaren kan slijten zoals zij dat wil. Ze wil langzaam verdwijnen, zoals ze het zelf noemt en heeft daar al haar maatregelen voor getroffen, hoewel ze daar nog niet helemaal klaar voor is:

"...droom ik van levens die ik had kunnen hebben als ik minder naïef of besluiteloos was geweest [...] Het zijn die dromen, waarvan ik me wel vaker bezondig, die me van het verdwijnen afhouden."

Op een dag wordt er een pakketje voor Louise bezorgd met daarin de 12 dagboeken die ze als jonge vrouw schreef. Zonder zich te bekommeren over hoe de dagboeken bij haar terecht zijn gekomen, besluit ze dat ze ze niet wil lezen en dat ze moet verdwijnen.Het lot beslist echter anders en uiteindelijk besluit Louise dat haar favoriete verpleger en vriend Fabio haar de boeken moet voorlezen. En zo gebeurt...

Aan de hand van de dagboekfragmenten leren we de jonge Louise kennen, die onwetend en naïef tijdens de begindagen van de Tweede Wereldoorlog haar grote liefde Daniel Berg leert kennen. De wrede omstandigheden van de oorlog laten Louise zien dat de grens tussen goed en kwaad erg dun is en als de familie Berg afgevoerd wordt naar de kampen in Duitsland reist ook Louise naar het land van de vijand om Daniel te vinden. Daarbij schuwt ook zij die dunne scheidslijn tussen goed en kwaad niet en maakt zij gebruik van de diensten die de Duitsers haar kunnen bieden in haar zoektocht. In de jaren die volgen wordt Louise gehard in het liefhebben van haar naasten die ze steevast ook weer lijkt te verliezen. Het is dan ook niet vreemd dat Louise verandert in een egoïstische en soms ook labiele vrouw die de liefde zo ongeveer afzweert en "alleen nog wil genieten."

Het verhaal is prettig geschreven in korte zinnen en hoofdstukken met veel dialogen en afwisseling in de vorm van de dagboekfragmenten en de bijna kolderieke taferelen in het verpleegtehuis waar Louise woont. Deze laatste doen een beetje denken aan de verhalen van Hendrik Groen, Pogingen om iets van het leven te maken en Zolang er leven is. Vaarmeijers eigen moeder staat model voor Louise die het verhaal vanuit het ik-perspectief vertelt. Dat Marcel Vaarmeijer ook een aantal thrillers op zijn naam heeft staan is te merken aan de subtiele en bijna spannende manier waarop hij de lezer laat weten hoe de dagboeken bij Louise terechtkomen.

Voor wie ik heb liefgehad is een ode aan de liefde, maar dan wel de liefde voor gevorderden. De liefde die mensen pas ervaren als ze gehard zijn door het leven. Marcel Vaarmeijer weet er gelukkig ook nog een gepaste dosis hoop aan toe te voegen, zodat je het boek met een goed gevoel kunt dichtslaan.

Reageer op deze recensie

Meer recensies van Evelien Walravens