Helemaal in lijn met de vorige delen van de reeks

Het is best wel knap als je als auteur een strakke lijn kan handhaven in een serie. Makkelijk is dat zeker niet en je moet ergens de lezer toch maar telkens weer proberen prikkelen. Dat prikkelen gebeurt misschien wat te weinig volgens sommige lezers, maar het moet gezegd worden dat er toch iets erg onderhoudend zit in 'Dwaalspoor'.

William Wisting komt, mede door zijn dochter Line, in de vuurlinie te zitten van een oude zaak. Hij kan de zaak koppelen aan de ontdekking van een verdwenen voertuig in een zaak waar hij aan gewerkt heeft, maar die leek te zijn doodgebloed. Waarom is de link tussen de beide zaken nooit eerder gemaakt en is diegene die straks terechtstaat voor de moord in de oude zaak wel de dader? Wisting wordt van alle kanten tegengewerkt, maar laat zich er niet van weerhouden om het tot op het bot uit te zoeken.

De personages blijven een grote aaibaarheidsfactor houden in 'Dwaalspoor'. Voor de lezers die de vorige drie boeken uit het Wisting-kwartet hebben gelezen voelen ze al bijna aan als familie, maar waarschijnlijk kan je ook van hen gaan houden als je enkel dit boek leest. William en zijn dochter Line komen op het papier over als echte mensen waar je je als lezer heel goed mee kan identificeren. Horst werkt ook een stuk van hun persoonlijke leven uit, naast de zaak waar Wisting aan werkt en Line toevallig in verzeild raakt.

De plot in 'Dwaalspoor' is niet moeilijk te volgen, ook al bespreek Horst twee zaken door elkaar. Op elk moment in het boek weet je als lezer precies waar de auteur het over heeft en is het geheel helder en duidelijk. Dat kan op enkele ogenblikken wat saai overkomen. Omdat er weinig toeters en bellen zijn, blijft de kern van het verhaal vrij sober en dat is anders dan bij andere Scandinavische thrillers.

Om toch maar een cliché te gebruiken: 'Dwaalspoor' leest als een trein. Het omschrijft gewoon het duidelijkst wat de stijl is van Horst. Hij heeft geen ellenlange zinnen nodig om te zeggen wat hij bedoelt en ook de 'inwerktijd' in het verhaal is kort gehouden. Je pakt het boek op, begint te lezen en voor je het weet heb je het uit! Duidelijke taal, dat is waar we van houden toch?

Verwacht geen grote onthullingen, ijzingwekkende scènes of nagelbijtende spanning. 'Dwaalspoor' is een makkelijke thriller die extreem vlot leest en gelukkig nergens gekunsteld aanvoelt. Het is een mooie afsluiter van het Wisting-kwartet en Jorn Lier Horst bewijst nogmaals hoe goed hij in staat is om een boek te schrijven dat een groot publiek zal aanspreken en erg toegankelijk is. Voor de lezers die erg graag iets lezen waar ze door uitgedaagd worden, zal dit boek misschien wat tekort schieten, maar het is onderhoudend genoeg om ook voor hen als tussendoortje te dienen.