Vlotte historische roman

'Heimweeland' herbergt een mooie mix tussen het heden en het verleden. Het verhaal van Milla en haar ontdekking van een kelder in het Thüringer Woud, loopt parallel met de geschiedenis van de familie Dressel, aan wie de kelder vroeger generaties lang toebehoorde. De hoofdstukken spelen zich dan ook afwisselend in het heden en in het verleden af en zorgen ervoor dat je een compleet plaatje krijgt als lezer.

Kati Naumann heeft een stijl die erg zacht aanvoelt. Alles komt op zijn eigen tijd tot bloei en dat gaat zo met het verhaal en tevens met de personages. Hoofdpersonage Milla gaat op zoek naar 'verloren plaatsen'. Haar beweegredenen begrijp je steeds beter, hoe verder je in het boek komt en op die manier komt Milla tot leven voor de lezer. Er zijn zo van die boeken die bouwen op sterke vrouwen en daar is 'Heimweeland' er zeker één van! Ook de andere vrouwelijke personages krijgen een belangrijke rol. Dat die rol niet altijd prettig hoeft te zijn om aan te spreken, wordt meer dan eens duidelijk. Toch blijkt Naumann een meesteres in het verpakken van nare elementen in het verhaal en dat is ook wat er bedoeld wordt met de zachte stijl. Het verleden speelt zich af in een erg moeilijke tijd voor de inwoners van de DDR en dat komt duidelijk naar voren, maar bij de lezer blijft de afschuw wel op de achtergrond. Zorgt dat er dan ook voor dat de thema's minder prominent aanwezig zijn? Nee, dat zeker niet, maar ze zitten gewoon erg mooi in het verhaal verweven en lijken daardoor erg realistisch. Natuurlijk lijken de thema's niet alleen realistisch, want dat zijn ze ook en dat feit zorgt er wel voor dat je even stilstaat bij wat je leest.

Het is makkelijk om je tijdens het lezen een voorstelling te maken van het leven in het Dresselbos ten tijde van de DDR. Een zekere mate van angst en onderdrukking is steeds aanwezig, maar langs de andere kant biedt de mooie natuur een afleiding. De beelden die Naumann oproept zijn levendig en voelen soms nog wel luchtig aan. Dat luchtige is misschien ook te wijten aan de beleving van de hoofdpersonages. Je blijft erg verbonden met hun innerlijke wereld en ze proberen er wel de moed in te houden, ten allen tijde. Deze positieve insteek is een sterke karaktereigenschap van enkele personages en dat straalt van de pagina's af. Toch voel je hoe het leven in de DDR steeds moeilijker wordt en de wereld als het ware inkrimpt. De afzondering en het onbegrip zorgen soms voor moeilijke situaties en zo hebben die zich meer dan waarschijnlijk ook in de realiteit voorgedaan.

'Heimweeland' is een cadeautje om te lezen. De erg leesbare schrijfstijl zorgt ervoor dat je weinig moeite moet doen om in het verhaal te komen en ook al heeft dat twee tijdsvakken, de verbinding tussen beide is steeds aanwezig. De nieuwsgierigheid van de lezer wordt meer dan genoeg geprikkeld, zodat je na een tijdje het boek niet meer neer kan leggen. Wat is er nu eigenlijk precies gebeurd met hotel Waldeshöh? Ga mee op ontdekking met Milla en leer de familie Dressel kennen. Je zal hun zeker weten in je hart sluiten.