Een beklemmend debuut waarbij de donkere sfeer en gevoelens meesterlijk beschreven zijn!

De Zilverweg is geen thriller waar de actie vanaf druipt: "Nee, dit verhaal is indrukwekkend door de onderhuidse dreiging, de duistere setting en de wanhopige personages".

Lelle woont in Zweden en rijdt elke nacht rond op de desolate Zilverweg en al zijn zijweggetjes. Hij is op zoek naar zijn dochter Lina, die hier verdween, en waar na drie jaar nog steeds geen spoor van is. Tijdens de zomermaanden komt hij terecht in onheilspellende bossen en andere aparte plaatsen. Lelle blijft, ondanks dat iedereen hier anders over denkt, geloven dat zij nog ergens leeft en dat hij haar terug thuis moet brengen. Sinds die bewuste dag is hij gestopt met leven en is hij enkel nog bezig met zijn wanhopige speurtocht.

Een tweede verhaallijn gaat over Meja, die samen met haar labiele moeder, steeds opnieuw verhuist. Nu gaan ze in Norrland bij een zonderlinge man wonen. Meja heeft het erg moeilijk om weer opnieuw te beginnen en de verantwoordelijkheid voor haar kwetsbare moeder weegt zwaar. Wanneer zij Carl-Johan ontmoet, komt ze uiteindelijk terecht in een bijzonder gezin, maar wel eentje waar ze zich welkom voelt.

Lelle en Meja zijn mensen die proberen om overeind te blijven in een vreselijke situatie. Beiden zijn op hun manier getekend door het leven en ze voelen zich ontzettend alleen. Lelle sluit in zijn onmacht en woede precies iedereen buiten. Naast zijn vriend Hassan, die hem steunt waar hij kan, staat hij alleen in zijn zoektocht. Zijn ex-vrouw Annette lijkt zelfs verder te gaan zonder Lina, maar voor Lelle blijft de wereld stilstaan na de verdwijning van zijn geliefde dochter. Meja wil echt genieten van haar leven en is vooral op zoek naar een warme thuis waar ze zichzelf kan zijn.

Wanneer er opeens nog een meisje verdwijnt, flakkert de hoop bij Lelle terug op om haar, maar ook Lina terug te vinden. De gelijkenis is immers frappant en Lelle is ervan overtuigd dat dit dezelfde dader moet zijn.

Het verhaal is rustig aan opgebouwd en eerst is er veel aandacht voor het desolate landschap en hoe de situaties het leven van de personages veranderd hebben. Bij het tweede deel komt er meer spanning in het verhaal. Uiteindelijk versmelten de twee aparte stukken in elkaar.


De ontknoping was niet echt verrassend, maar dit debuut is vooral fascinerend omdat de emoties uitstekend weergegeven worden. Je voelt de pijn, de frustraties en de vreselijke eenzaamheid die de personages dagelijks ervaren.

Hou je van een boek dat je de kou in de harten en in het landschap laat voelen, dan is dit Scandinavische debuut een terechte aanrader.

****