Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Even laten bezinken... Prima boek!

kim.leest 25 juni 2014
De cover vind ik heel mooi en nodigt uit om het boek vast te nemen. Het heeft eventjes geduurd vooraleer ik wist wat het object op de cover was. Totdat ik zag dat het een bebloede schoen is. Dit vind ik goed gekozen in combinatie met de korte inhoud.

Het verhaal begint 6 jaar geleden. Moeder Alma is overstuur op zoek naar haar zoon Sander. Hij en zijn vriend Maarten zijn tijdens een dropping verdwaald. Maarten is ondertussen dood terug gevonden, maar van Sander is er geen spoor meer te bekennen. 6 jaar later krijgen Alma en Linc ineens een telefoontje van de Duitse politie. Sander is terug gevonden. Alma kan haar geluk niet op: ze heeft haar zoon terug. Maar niet iedereen is even blij met de terugkomst van Sander. Wat is er nu werkelijk gebeurd op dat zomerkamp? Waar heeft Sander al die tijd gewoond? En is Sander wel wie hij zegt te zijn?

Het boek heeft korte hoofdstukken. Af en toe zijn er cursief gedrukte teksten. Deze vertellen over de jeugd van Iris en Sander. Later in het verhaal wordt duidelijker waarom dit zo is.

De schrijfstijl van Anita Terpstra is vloeiend. Geen te moeilijke woorden en zinnen. Ik had af en toe wel last met typische Nederlandse woorden. Zo wist ik niet wat "jeugdsoos" betekent. Dit is gewoon een clubhuis voor jongeren, in Vlaanderen ook wel jeugdhuis genoemd.

Het verhaal wordt immens goed opgebouwd. Het einde slaat dan ook in als een bom. Ik moest het even laten bezinken en dat gebeurt niet al te vaak bij mij. Een dikke pluim voor Anita Terpstra!

Wat ik ook enorm positief vond, waren de verhoren. In klassieke thrillers wordt dit in dialoogvorm uitgeschreven waarbij je af en toe nog moest gaan zoeken wie wat nu zei. Anita Terpstra maakte gebruik van de "script-dialoog". Of om het duidelijker te maken even een simpel voorbeeld:
Jan: "Hallo, ik ben Jan."
Tom: "Ik ben Tom."
Jan: "Hoe oud ben jij?"
...

Dit was mijn kennismaking met Anita Terpstra en het smaakt naar meer...

Reageer op deze recensie

Meer recensies van kim.leest